مجله علوم پزشکی رازی

    قطع عضو زیر زانو یکی از شایع‌ترین موارد قطع عضو در اندام تحتانی به شمار می‌آید که به دلایل مختلفی مانند بیماری، ضربه و یا بدشکلی‌های مادرزادی انجام می‌گیرد. جهت برگرداندن این افراد به زندگی روزمره از پروتزهای زیر زانو به عنوان جانشین اندام از دست رفته استفاده می‌شود. راحتی و رضایت بیماران از پروتز ارتباط مستقیم با سوکت هر پروتز داشته و طراحی ساخت سوکت خود نیز تابعی از روش‌های مختلف قالب‌گیری است. هدف اصلی از انجام مطالعه حاضر، مقایسه میزان رضایت بیماران از سوکت‌های ساخته شده توسط 3 روش مختلف قالب‌گیری(تحمل وزن، فشار هوا و جوراب کشی رزین) بوده است. هم‌چنین اهداف دیگر پژوهش شامل ارتباط اندازه‌های ابعادی 3 نوع سوکت ساخته شده با میزان رضایت بیماران و بررسی میزان تغییرات قالب در روش‌های مختلف قالب‌گیری و همین طور ارایه روش‌های صحیح برای بهینه‌سازی ساخت پروتزها نیز بوده است. تعداد 10 نفر از بیماران آمپوته شده از زیر زانو که بالای 20 سال بودند و آمپوتاسیون آن‌ها یک طرفه بود و حداقل یک سال از زمان آمپوتاسیون می‌گذشت و پروتز هم گرفته بودند به صورت غیرتصادفی و فقط با مراجعه به کلینیک ارتوپدی فنی انتخاب شدند. سپس به 3 روش مختلف از استامپ آن‌ها قالب‌گیری به عمل آمد و این قالب منفی به دست آمده تبدیل به قالب مثبت گردید و از آن‌ها به روش لمینیشن( Lamination ) سوکت تهیه شد و سوکت تهیه شده با اتصال به قطعات دیگر، تبدیل به پروتز زیر زانو شده و بیماران با آن‌ها راه می‌رفتند و میزان رضایت خود را از آن‌ها بیان می‌نمودند. همین طور از قالب‌های مثبت اندازه‌هایی گرفته شد که جهت مقایسه قالب‌ها با یکدیگر مورد استفاده قرار گرفت. در بررسی نتایج در بخش آمار توصیفی که مقایسه میانگین‌های اندازه‌های ابعادی قالب‌ها و همین طور میزان رضایت را شامل می‌شد متغیرها دارای اختلافات مشخصی بودند. ولی در بخش آمار تحلیلی نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری این تحقیق که توسط آزمون آماری همبستگی پیرسون انجام گرفت به شرح زیر بود: رابطه قطر قدامی ـ خلفی انتهای سوکت با میزان رضایت بیمار در روش تحمل وزن با سطح(58/0)، به مقدار (60/0) که سطح معنی‌داری جدول بود بسیار نزدیک بوده ولی رابطه آن معکوس بود. رابطه بین حجم سوکت و میزان رضایت بیمار در روش تحمل وزن با سطح(70/0-) به صورت معکوس معنی‌دار بود، همین‌طور در روش فشار هوا با عدد(66/0) به صورت مستقیم معنی‌دار بود. رابطه بین ارتفاع سوکت و میزان رضایت در روش قالب‌گیری فشار هوا با سطح(69/0) معنی‌دار بوده و رابطه مستقیمی را نشان داد. علی‌رغم اختلاف کمی که بین میزان رضایت از روش‌های مختلف قالب‌گیری وجود داشت روش قالب‌گیری فشار هوا دارای میزان رضایت بیش‌تری نسبت به بقیه روش‌ها بود. همین‌طور از نتایج به دست آمده از فرضیات می‌توان گفت در قالب‌گیری روش فشار هوا، بیماران از سوکت‌هایی که حجم بیش‌تر و ارتفاع بیش‌تری دارند بیش‌تر رضایت داشتند.