مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: اضافه وزن وچاقی از جمله ناهنجاری­های بدنی است که می­تواند از جوانب مختلف، سلامتی را تهدید کند. در مطالعات مختلف انجام گرفته در این زمینه، فعالیت منظم ورزشی (تمرین ورزشی) به عنوان عاملی برای بهبود ترکیب بدن و آمادگی قلبی- تنفسی در افراد دچار اضافه وزن و چاقی معرفی شده است. با این حال، میزان شدت فعالیت، به عنوان یکی از اصول تمرین، در تجویز تمرینات با هدف کاهش وزن، هنوز چالش برانگیز است. مطالعات بسیاری با هدف تعیین بهترین شدت تمرینی برای دستیابی به بیشترین میزان چربی سوزی انجام شده است که تحت عنوان FAT_max شناخته می­شود. این مقاله سعی در مرور مطالعاتی دارد که در مورد فواید شدت­های مختلف تمرینی تحقیق کرده و نتایج خود را گزارش کرده­اند.
روش کار: این مطالعه به صورت مروری به تحقیقاتی می­پردازد که تاثیرات تمرینات با شدت FAT_max را بررسی کرده اند. به این منظور کلیه مطالعات مرتبط با عناوین مورد بحث، صرف نظر از سال انجام آن­ها، استفاده شده است و تنها مقالاتی مورد استناد قرار گرفته اند که در مجلات دارای ضریب تأثیر بیشتر از یک انتشار یافته­اند.
یافته­ ها: بر طبق تعریف ارائه شده در بیشتر مطالعات، FAT_max بیانگر شدتی از فعالیت ورزشی است که بیشترین متابولیسم چربی در آن اتفاق می­افتد و در هر فردی متفاوت و قابل اندازه گیری است. بر طبق بررسی نتایج مطالعات، FAT_max به طور متوسط در شدت بین 39% تا 65% VO_2max اتفاق می­افتد و می تواند از ژنتیک، جنسیت، ترکیب بدن، سطح فعالیت بدنی و رژیم غذایی افراد تأثیر بپذیرد. تعیین شدت FAT_max، قبل از تجویز تمرین، هم در افراد سالم و هم در بیماران، به آگاهی فرد تمرین دهنده از وضعیت متابولیک وزشکار و کنترل بهتر آن جهت سهولت در نیل به هدف تمرین، بسیار کمک کننده خواهد بود. علی رغم مؤثر بودن این روش تمرینی، هنوز پرسش­های بسیاری مطرح است، ازجمله اینکه آیا این نوع تمرینات بر دیگر تمرینات، مانند تمرینات تناوبی شدید ارجحیت دارد یا خیر، که پاسخ به آن ها تحقیقات بیشتری در این زمینه  می­طلبد.
نتیجه‌گیری: مرور مطالعات نشان می­دهد که یافتن شدت FAT_max در هر فرد می­تواند به طراحی بهینه تمرین با هدف چربی سوزی کمک مؤثری کند. با این حال بیشتر مطالعات انجام شده در این زمینه روی افراد سالم و افراد دارای اضافه وزن متوسط انجام شده است. این مطالعه مروری نشان داد که برای اظهار نظر قطعی درباره ارجحیت تجویز تمرینات FAT_max، نسبت به سایر پروتکل های تمرینی، هنوز نتایج کافی در دست نیست و بهتر است مطالعاتی با هدف مقایسه این نوع تمرینات با انواع پروتکل های تمرینی، بر روی اقشار مختلف و همچنین بررسی دقیق تر نتایج بیولوژیک تمرینات FAT_max طراحی و انجام شود.