مجله علوم پزشکی رازی

هدف از این مطالعه مقایسه میزان بروز سندرم دیسترس تنفسی( RDS ) در نوزادان نارسی که طی 24 ساعت اول پس از تجویز دگزامتازون به مادر متولد شده بودند، با نوزادان مادرانی که دگزامتازون دریافت نکرده بودند، بوده است این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی( Clinical trial ) روی زنان حامله‌ای که در فاصله زمانی مهرماه 1378 تا مهرماه 1379 در بیمارستان شهید اکبرآبادی بستری شده بودند، انجام شد. این بیماران حاملگی 36-30 هفته داشتند و علت مراجعه آن‌ها دردهای زایمانی بود. در بیماران گروه مورد، دگزامتازون به میزان 5 میلی‌گرم عضلانی هر 12 ساعت تزریق شد و بیماران گروه شاهد دارویی دریافت نکردند. جهت این بررسی 100 بیمار که قبل از پایان 24 ساعت از اولین تزریق دگزامتازون زایمان کردند(گروه مورد) و 70 بیمار که قبل از پایان 24 ساعت از زمان بستری زایمان کرده بودند و دگزامتازون دریافت نکرده بودند(گروه شاهد) انتخاب شده و نوزاد آن‌ها از نظر میزان بروز RDS مورد مقایسه قرار گرفت. هم‌چنین رابطه میزان بروز RDS با جنس نوزاد و شیوه زایمان بررسی شد که براساس نتایج به دست آمده نسبت ابتلا نوزادان به RDS در گروه دگزامتازون 15% و در گروه شاهد 1/27% بود و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بوده است(05/0 P< ). این نسبت برای نوزادان با سن حاملگی 6/31-30 هفته، 9/18% در مقابل 35%(001/0= P ) و در نوزادان 6/33-32 هفته، 3/14% در مقابل 7/30%(001/0= P ) و در نوزادان 36-34 هفته، 7/10% در مقابل 7/16%(004/0= P ) به دست آمد که اختلاف در تمام سنین حاملگی معنی‌دار بود. در هر دو گروه، نوزادان پسر(001/0= P ) و نوزادان متولد شده به روش سزارین بیش‌تر به RDS مبتلا شده بودند(005/0= P ). با توجه به نتایج به دست آمده، حتی در مواردی که انتظار تولد در زمانی کم‌تر از 24 ساعت از شروع دگزامتازون پیش‌بینی می‌شود، تجویز آن توصیه می‌گردد.