مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: بررسی مواجهات بالینی دانشجویان پزشکی در ارزیابی عرصه آموزش بالینی و جبران کمبودهای آموزش بالینی اهمیت دارد. این مطالعه با هدف تحلیل شکاف مواجهات بالینی دانشجویان پزشکی با استاندارد در حداقل های آموزشی دوره کارآموزی اطفال و ارائه راهکارهای مداخله‌ای برای بهبود صلاحیت بالینی در فصول مختلف سال تحصیلی 94 – 93 انجام شد.

روش کار: این مطالعه بصورت توصیفی- تحلیلی و مقطعی در 129 دانشجوی پزشکی در سه دوره کارآموزی اطفال دانشگاه علوم پزشکی اصفهان در سه فصل پائیز، زمستان و بهار، انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات چک لیست استاندارد برای مقایسه تعداد مواجهات بالینی ثبت شده در لاگ بوک دانشجویان با استاندارد در حداقل‌های آموزشی بوسیله آزمون Mann – Whitney U بود (05/0p<) و معنی‌داری مقایسه مواجهات با میزان استاندارد، به صورت کمینه، حد وسط و بیشینه مواجهه تعیین شد.

یافته‌ها: بر اساس شرایط ورود به مطالعه نتایج مواجهات بالینی 97 دانشجو بررسی شد (2%/75). میانگین مواجهات در گردش‌های آموزشی: "عمومی، اورژانس، درمانگاه و تنفس" در بیش از نیمی از حداقل‌های آموزشی بسیار پایین‌تر از استاندارد بود. در مقابل گردش‌های ذکر نشده وضعیت مطلوبتری داشتند.

نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده در کمبودهای آموزش بالینی دوره کارآموزی اطفال، در مجموع 33 مورد از 63 حداقل بالینی در تحلیل شکاف، کمینه مواجهه داشتند و از این رو برای جبران آن مداخلات آموزشی از جمله کارگاه، فیلم، اسلایدهای آموزشی و معرفی مورد پیشنهاد می‌شود.