مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: هوش هیجانی به عنوان یک سازه روانشناختی اساسی در موفقیت زندگی و سلامت روانی افراد، در روند زندگی شکل گرفته و رفتارهای والدین در رشد آن نقش مهمی به عهده دارد. پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش پیش­بین قاطعیت و پرخاشگری والدین در هوش هیجانی دانش‌آموزان پایه ششم ابتدایی انجام شد.

روش کار: طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی مقطعی بود. جامعه آماری این پژوهش تمامی دانش­آموزان پایه ششم ابتدایی شهر قاین و والدین در سال تحصیلی 93-92 بود که 189 نفر دانش آموز (94 پسر و 95 دختر) و والدین آنها با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله­ای از میان آنان انتخاب شدند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه پرخاشگری باس، مقیاس قاطعیت گامبریل و ریچی و پرسشنامه هوش هیجانی شوت جمع­آوری شد. نتایج به کمک نرم‌افزار 20-SPSS و با استفاده از تحلیل رگرسیون، آزمون تی دو گروه مستقل و آزمون یومن ویتنی در سطح معنی داری 05/0 تجزیه ‌و تحلیل شد.

یافته­ها: نتایج نشان داد بین قاطعیت والدین و هیچ یک از مؤلفه­های آن و هوش هیجانی دانش­آموزان همبستگی معنی­داری وجود ندارد (05/0p>)؛ اما بین پرخاشگری والدین و هوش هیجانی دانش­آموزان (01/0p< و 18/0-r=) همبستگی منفی معناداری وجود داشت. نتایج رگرسیون نشان داد پرخاشگری پدر پیش­بینی­کننده هوش هیجانی دانش­آموزان است (05/0p<)؛ اما پرخاشگری مادر در پیش­بینی هوش هیجانی دانش­آموزان نقشی نداشت (05/0p>).

نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد پرخاشگری والدین باعث می­گردد که فرزندان در روند هوش هیجانی با مشکلات و محدودیت‌هایی روبرو باشند. با توجه به اینکه، رفتار والدین بر روی رفتار و نحوه تربیت فرزندان خانواده اثرگذار است. لذا، توصیه می­گردد در نحوه تربیت فرزندان و شیوه زندگی والدین توجه بیشتری گردد.