BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-4045-fa.html
، عبدالرسول نامجو ، عبدا. . قاسمی پیربلوطی ، زهرا لری گوئینی ، محمود رفیعیان کوپایی ، مصطفی غلامی ارجنکی
زمینه و هدف: اسطوخدوس و بهارنارنج دارای ترکیبات فلاونوئیدی بوده ودر طب سنتی ایران به عنوان آرام بخش استفاده می‌شوند. این مطالعه به منظور تعیین و مقایسه اثرات ضد افسردگی اسانس اسطوخدوس و بهارنارنج بر موشهای سوری رزرپینه شده بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی 80 سر موش سوری به 10 گروه هشت‌تایی تقسیم شدند. گروه یک: گروه کنترل دریافت کننده نرمال سالین، گروه دوم رزرپین (5 میلی‌گرم/کیلوگرم)، گروه سوم تا ششم رزرپین (5میلی‌گرم/کیلوگرم) و اسانس بهارنارنج با دوزهای 200،100،50،25 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن. گروه هفتم تا نهم رزرپین (5میلی‌گرم/کیلوگرم) و اسانس اسطوخدوس با دوزهای 100،50،25 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن، گروه دهم، رزرپین. و ایمی‌پرامین (15 میلی‌گرم /کیلوگرم)، بصورت داخل صفاقی دریافت کردند. در همه گروه‌ها آزمون شنای اجباری انجام، سطح مالون دی آلدئید در بافت مغز جهت وضعیت استرس اکسیداتیو اندازه گیری و اطلاعات بدست آمده توسط نرم افزار SPSS و آزمون آماری ANOVA و توکی تعقیبی آنالیز شدند.
یافته ها: بهارنارنج با دوز50 و 100میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن و اسطوخدوس با دوزهای 25 و 50 میلی‌گرم بر کیلوگرم وزن بدن مدت زمان بی‌حرکتی موشهای رزرپینه شده و سطح مالون دی آلدئید را نسبت به گروه کنترل کاهش داد (01/P <).
نتیجه‌گیری: گیاهان اسطوخدوس و بهارنارنج دارای اثرات ضد افسردگی هستند و ممکن است با خاصیت آنتی اکسیدانی در ارتباط باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
