مجله علوم پزشکی رازی

این مرحله تکاملی می تواند هزینه های زیادی را بر دولت ها وارد نموده و ناتوانی های زیادی را موجب گردد که شدیداً بر کیفیت زندگی سالمندان تاثیرگذار است. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی بر ارتقاء کیفیت زندگی سالمندان مرد شهر قم  در سال 1393-1392می باشد.

روش کار: مطالعه کارآزمایی بالینی حاضر با حجم نمونه 140نفر که به روش تصادفی از میان جمعیت بازنشستگان شهر قم انتخاب شدند  و از طریق تخصیص تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند ، اجرا شد. مقیاس مورد استفاده در این مطالعه پرسشنامه ی کیفیت زندگی سالمندان سازمان بهداشت جهانی می باشد که به صورت چهره به چهره توسط پرسشگران تکمیل شد.جهت تحلیل نتایج از آمار توصیفی و آزمون کای –دو و آنالیز واریانس با داده های تکراری استفاده گردید. سطح معنی داری در این مطالعه 05/0P< در نظر گرفته شد.

یافته ها: بر اساس یافته ها میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه کنترل که هیچ نوع آموزشی دریافت نکرده بودند، 3/0±67/3 بود که این میزان به  31/0±66/3 تغییر یافت ، در گروه مداخله میانگین نمره کل کیفیت زندگی قبل از آموزش31/0±75/3بود که پس از مداخله این میزان به 32/0±96/3 تغییر یافت که نشان دهنده افزایش نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله می باشد.تغییرات میانگین نمره کیفیت زندگی در گروه مداخله  در این مطالعه معنی دار بود (001/0>p).

نتیجه گیری: بر اساس نتایج حاصل از مطالعه انجام مداخله آموزشی برمبنای فعالیت فیزیکی بر ارتقا کیفیت زندگی سالمندان موثر است. می توان با استفاده از ارزیابی کیفیت زندگی به شناخت ابعاد مختلف مسائل و چالش های سالمندان دست یافت تا بر اساس یافته های آن و با سیاست گذاری های، مراقبت های بهداشتی،بسترسازی فرهنگی و بهبود وضعیت اقتصادی جهت ارتقاء سطح کیفیت زندگی سالمندان گام های موثری برداشت.