مجله علوم پزشکی رازی

    آپاندیسیت حاد شایع‌ترین بیماری حاد جراحی است و هدف از این مطالعه بررسی فراوانی و ارزش تشخیصی علائم، نشانه‌ها و یافته‌های پاراکلینیک در بیماران مشکوک به آپاندیسیت حاد در پیش‌بینی وجود یا عدم وجود آپاندیسیت حاد بوده است. در این مطالعه 1211 بیمار مشکوک به آپاندیسیت حاد که تحت عمل آپاندکتومی قرار گرفته بودند، در مدت 2 سال بررسی شدند. در تجزیه و تحلیل نتایج از تست One way ANOVA، ضریب‌های هم بستگی Kappa، نسبت شانس(Odds ratio) و مدل رگرسیونی لجستیک(برای پیش‌بینی وجود آپاندیسیت) استفاده شد. میزان آپاندکتومی منفی در این مطالعه 2/18% بود که با توجه به متفاوت بودن جراحان بین 4 تا 7/27% به دست آمد(001/0=P). مدل رگرسیونی نشان داد که سن بالاتر(005/0=P)، جنسیت مرد(002/0=P)، میزان بالاتر PMN(027/0=P) و تعداد بیش‌تر ضربان قلب(014/0=P) از میان متغیرهایی که تفاوت معنی‌داری بین افراد با آپاندکتومی منفی و افراد دیگر داشتند، متغیرهایی هستند که می‌توانند به طور مستقل، وجود آپاندیسیت حاد را پیش‌بینی کنند(001/0P<). به طور کلی می‌توان گفت در مواردی که فرد مشکوک به آپاندیسیت، خانمی با میزان PMN کم‌تر از 75%، تعداد سلول سفید کم‌تر از 000/10 در میلی‌لیتر، دارای علائم ادراری، فاقد ریباند تندرنس یا دارای ریباند تندرنس مشکوک است، جراح باید در تصمیم‌گیری برای آپاندکتومی تامل بیش‌تری به خرج دهد.