مجله علوم پزشکی رازی

 زمینه و هدف: سوختگی از مهمترین دلایل مرگ به حساب می آید و مطالعات نشان می دهد که پیشگیری بهترین روش برای کاهش مرگ و میر ناشی از سوختگی می­باشد. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی­های اپیدمیولوژیکی بیماران سوختگی و همچنین ارزیابی ارتباط بین متغیرهای مختلف با سوختگی، انجام شد.

روش کار: این مطالعه بر روی 335 بیمار به صورت مقطعی، توصیفی از مرداد 1391 تا فروردین 1392 در بیمارستان شهید مطهری تهران انجام گرفت و اطلاعات مربوطه شامل سن، جنس، درصد سوختگی، علت سوختگی، مدت زمان بستری، درجه سوختگی و میزان مرگ و میر بیماران از پرونده بیماران با به کارگیری روش­های آمار توصیفی شامل شاخص­های گرایش مرکزی و شاخص­های پراکندگی  و همچنین از آمار استنباطی  شامل کای دو، فیشر و یومن ویتنی مورد بررسی قرار گرفت.

 یافته ها: از تعداد 335 بیمار، 258(5/77%) مرد و بقیه زن بودند. 34 (1/10%) بیمار از 335 بیمار بستری در بیمارستان فوت کردند. 5/86% (287) بیماران دارای سطح سوختگی زیر 40% بودند. در این مطالعه انفجار و آب جوش به ترتیب بالاترین علل سوختگی محسوب می شود. هم چنین دوره مدت زمان بستری بودن در بیمارستان از 105-1 روز با میانگین 13روز بود.

 نتیجه‌گیری: با توجه به میزان بالای سوختگی‌ها تلاش جهت شناخت عوامل موثر در سوختگی‌ها، پیشگیری و آموزش های پیشگیرانه می تواند گام موثری در جهت کنترل و کاهش این معضل جهانی باشد.