جلد 8، شماره 24 - ( 6-1380 )                   جلد 8 شماره 24 صفحات 167-163 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shah Hosseini G, Rahmani A, Ebrahimi Takamjani I, Shater Zadeh M, Kayhani M. COMPARISON BETWEEN EFFECTS OF FORWARD AND BACKWARD RUNNING IN WOBBLE BOARD TRAINING PROGRAM ON STATIC BALANCE ON HEALTH SUBJECTS.. RJMS 2001; 8 (24) :163-167
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-335-fa.html
شاه‌حسینی غلامرضا، رحمانی عزیز، ابراهیمی‌تکامجانی اسماعیل، شاطرزاده محمدجعفر، کیهانی محمدرضا. بررسی مقایسه‌ای تاثیر دویدن به جلو و عقب در برنامه تمرینی تخته تعادل بر روی تعادل استاتیک. مجله علوم پزشکی رازی. 1380; 8 (24) :163-167

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-335-fa.html


چکیده:   (7733 مشاهده)

    هدف از انجام این تحقیق بررسی تاثیر اضافه کردن تمرین دویدن به جلو و عقب در یک برنامه تمرینی تخته تعادل، بر روی برخی آزمونهای عملکردی تعادل استاتیک بود. در این پژوهش 65 مرد سالم جوان بروش غیر احتمالی ساده انتخاب شدند و بروش تصادفی به سه گروه تقسیم‌بندی شدند. گروه اول شامل 25 نفر بودند که ابتدا تمرین دویدن به جلو را بمدت 10 دقیقه و سپس تمرینات روی تخته تعادل را بمدت 15 دقیقه انجام دادند. گروه دوم نیز شامل 25 نفر بودند که ابتدا تمرین دویدن به عقب را بمدت 10 دقیقه و سپس تمرینات روی تخته تعادل را بمدت 15 دقیقه انجام دادند. گروه سوم شامل 15 نفر بودند که تنها تمرینات تخته تعادل را بمدت 15 دقیقه انجام دادند. برای هر یک از گروهها، تمرین بمدت 6 هفته و بصورت 3 جلسه در هر هفته تکرار گردید. آزمونهای عملکردی تعادل استاتیک شامل حداکثر زمان ایستادن بر روی پای غالب بصورت صاف بر روی سطح سفت ( A )، ایستادن بر روی پای غالب بصورت صاف بر روی سطح نرم( B )، ایستادن بر روی پای غالب بصورت نیمه چمباتمه بر روی سطح سفت( C ) و ایستادن بر روی پای غالب بصورت نیمه چمباتمه بر روی سطح نرم( D ) بودند که همگی با چشمان بسته انجام شدند.

این آزمونها در 4 مرحله و در فواصل زمانی 2 هفته‌ای اندازه‌گیری شدند. در کل اختلاف معنی‌داری در میانگین مقادیر آزمونها پس از 6 هفته تمرین بین سه گروه دیده نشد. ولی در پایان هفته دوم اختلاف معنی‌داری در میانگین مقادیر آزمونهای A ، B و D بین سه گروه دیده شد که این اختلاف ناشی از میانگین مقادیر آزمونهای A ، B و D در گروه دویدن به عقب بود. می‌توان نتیجه‌گیری نمود دو هفته تمرین دویدن به عقب باعث تسهیل اثرات تمرین تخته تعادل بر روی تعادل استاتیک می‌گردد.

متن کامل [PDF 240 kb]   (3326 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: فیزیوتراپی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb