مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: آدیپونکتین سرمی به عنوان یک نشانگر احتمالی بیماری عروق کرونر و حوادث قلبی عروقی در جمعیت عمومی مطرح است. سطح این پروتئین در نارسایی کلیه به طور قابل توجهی افزایش می یابد اما نقش کلیه‌ها در حذف آدیپونکتین ناشناخته است.هدف این مطالعه مقایسه سطح سرمی آدیپونکتین قبل و بعد از پیوند کلیه و ارتباط آن با وضعیت عملکرد کلیه بعد از پیوند کلیه می باشد.

  روش کار: در این مطالعه مقطعی تعداد 40 نفربیمار نارسایی مزمن کلیه ( End stage renal disease ) که کاندید پیوند بودند و 40 نفر سالم در گروه شاهد که از لحاظ سن و جنس با افراد بیمار همسان بودند. وغلظت سرمی آدیپونکتین به روش الایزا یک روز قبل از پیوند کلیه (روز پس از دیالیز) و 14 روز بعد از پیوند کلیه با عملکرد پایدار کلیه اندازه گیری می شود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمونهای کای دو، t مستقل و وابسته و ضریب همبستگی پیرسون یا معادل آنها و نرم افزار SPSS ورژن 16 انجام شد.

  یافته‌ها: بین تغییرات GFR و تغییرات HDL با تغییرات آدیبونکتین رابطه معناداری وجود داشت. سطح کراتینین ( p=0.001 ) و LDL سرم ( p=0.005 ) قبل از پیوند در دو گروه تفاوت معنی داری داشت. سطح کراتینین ( p=0.001 ) و HDL سرم ( p=0.018 ) بعد از پیوند در دو گروه تفاوت معنی داری داشت. بین سرعت فیلتراسیون گلومرولی ( Glomerular filtration rate )، کراتینین و HDL قبل و بعد از پیوند تفاوت معنی داری با یکدیگر داشت. سطح آدیپونکتین در بیماران ESRD قبل از پیوند در مقایسه با گروه کنترل بالاتر می بود. همچنین سطح آدیپونکتین در همین گروه بعد از پیوند در مقایسه با گروه کنترل بالاتر بود. در مقایسه قبل و بعد از پیوند موفقیت آمیز کلیه، سطح آدیپونکتین بعد از پیوند، پایین تر بود اما همچنان نسبت به گروه شاهد بالاتر بود.

  نتیجه‌گیری : عملکرد کلیه به عنوان یک فاکتور موثر در کلیرانس آدیپونکتین مطرح می باشد.