مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: ویسفاتین آدیپوکینی جدید است که به مقدار زیادی در سلول های چربی احشایی بیان می شود. ممکن است ویسفاتین در مقاومت انسولینی نقش داشته باشد. هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 12 هفته تمرین هوازی بر غلظت ویسفاتین سرم و مقاومت به انسولین در زنان چاق بود.

روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی است. تعداد 20 زن داوطلب چاق (سن 81/6±35 سال، نمایه توده بدنی (Body Mass Index-BMI) 67/3±81/35 کیلوگرم بر متر مربع، درصد چربی 02/4±98/43 درصد و نسبت کمر به دور لگن 05/0±03/1) به طور تصادفی در دو گروه 10 نفری تجربی و کنترل قرار گرفتند. برنامه گروه تجربی شامل تمرین هوازی شامل 12 هفته تمرینات هوازی، 3 جلسه در هفته که با استفاده از تردمیل انجام شد. شدت تمرین از 65-60 درصد حداکثر ضربان قلب به مدت 20-15 دقیقه شروع و در پایان به 85-80 درصد از ضربان قلب و زمان به 50-45 دقیقه ختم شد. ترکیبات بدنی، سطح سرمی گلوکز، انسولین و ویسفاتین در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله اندازه گیری شد. شاخص مقاومت به انسولین با مدل HOMA-IR محاسبه گردید. به منظور مقایسه درون گروهی از روش آماری t- همبسته و به منظور مقایسه بین گروهی از روش آماری t مستقل استفاده شد.

یافته‌ها: پس از 12 هفته، وزن و BMI در گروه تجربی کاهش معناداری نشان داد (05/0>p) اما درصد چربی، WHR (دور کمر به باسن)، سطوح سرمی ویسفاتین، انسولین، گلوکز و شاخص مقاومت به انسولین تغییر معناداری نداشت.

نتیجه‌گیری: می توان نتیجه گیری کرد هرچند 12 هفته تمرین هوازی سطح سرمی ویسفاتین را کاهش نمی دهد اما می تواند شاخص توده بدنی را کاهش دهد.