زمینه و هدف:
اختلالات سایکوتیک در میان اختلالات مختلف روانپزشکی، چه به لحاظ مشکلات فردی و
خانوادگی و چه از نظر عواقب اقتصادی- اجتماعی دارای اهمیت ویژهای هستند. شایعترین
آنها اسکیزوفرنی و اختلالات خلقی سایکوتیک هستند که اغلب از دوران جوانی آغاز میگردند
و معمولاً با صرف هزینههای زیاد درمانی و پیش آگهی نه چندان خوب همراه هستند. هدف
این مطالعه، بررسی تعیین اثر عوامل خطر بر
شدت علائم بیماری سایکوز دورهی اول مراجعه کننده به بیمارستان
روزبه در یک پیگیری دو ساله است.
روش کار:
این مطالعه، یک مطالعهی طولی بود که در آن دادههای بیماران دچار سایکوز دورهی
اول که در سالهای 1387-85 به بیمارستان روزبه مراجعه داشتند مورد بررسی قرار
گرفت. اثر متغیرهای نوع درمان، سن، جنس، وضعیت تأهل، سطح تحصیلات، شغل، سابقهی
بیماری در خانواده و تشخیص بالینی اصلی بر شدت علائم بیماری در نرم افزار R نسخه 2.15.0 و با
استفاده از مدل انتقالی مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها: متغیرهای
نوع درمان، شغل و تشخیص بالینی اصلی بر پاسخ بیمار معنیدار بوده است.
نتیجهگیری:
تأکید بر متغیرهای معنیدار بر پاسخ بیماران در طول درمان میتواند در شناخت بهتر
وضعیت درمانی این بیماران و ارائهی برنامههای مداخلهای مناسبتر راهگشا باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |