مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تدوین و بررسی روایی چارچوب شایستگی های ارتباط بین حرفه ای شامل ارتباط با همکار، بیمار و خانواده وی متناسب با فرهنگ ایران انجام شده است.

روش کار: این پژوهش یک مطالعه کیفی است و در سه فاز انجام شده است؛ در فاز اول چارچوبی 28 آیتمی از شایستگی های مهارت‏های ارتباطی بین حرفه‌ای منتج از بررسی متون تدوین شد. روایی صوری و محتوایی آن در مراحل دلفی با شرکت متخصصین در فاط دوم مورد بررسی و تایید قرار گرفت. در فاز سوم مطالعه میزان شفافیت و اهمیت و کاربرد شایستگی تعیین شده برای لحاظ شدن در برنامه های آموزشی حرفه های مختلف علوم پزشکی مورد بررسی قرار گرفت.

یافته‌ها: روایی و بومی سازی چارچوب 24 آیتمی در 4 بعد اصلی مهارت‏های ارتباطی بین حرفه ای منطبق با شرایط ایران توسط متخصصین تایید شد. میانگین اهمیت و کاربرد شایستگی های ارتباطی به ترتیب مربوط به ابعاد "ارتباط ساختارمند "(22/0±47/4)،" استراتژی های ارتباطی "(24/0±63/4)،" ارتباط با بیمار و خانواده ی وی "(20/0±63/4)" و ارتباط با همکاران "(32/0±52/4)" بود. در مجموع 17 شایستگی ارتباطی میانگین نمره بالاتر از 05/4 تعیین شد.

نتیجه‌گیری: تدوین شایستگی های ارتباط بین حرفه ای یکی از گامهای اساسی در راستای تحقق همکاری بین حرفه ای و ایمنی بیمار محسوب می شود و ضرورت دارد در برنامه های اموزشی حرف مختلف سلامت مورد توجه قرار گیرد.