مجله علوم پزشکی رازی

آترزی کوآن شایعترین ناهنجاری مادرزادی بینی است که با شیوع تقریبی 1 در 7000 تولد اتفاق می‌افتد. این ناهنجاری می‌توانــد یکطرفه یا دو طرفه باشد. همچنین این عارضه در 29 % موارد استخوانی و در 71 % موارد غشایی ـ استخوانی (مخلوط) می‌باشد. تقریباً 50 % نوزادان گرفتار، ناهنجاریهای مادرزادی دیگری را بصورت همراه دارند که از آن جمله می‌توان به سندرم CHARGE که شامل کولوبوم ـ ناهنجاری قلبی ـ آترزی کوآن ـ عقب ماندگی رشد و تکامل ـ ناهنجاری سیستم عصبی ـ مرکزی، ناهنجاری ژنیتال یا هیپوگونادیسم و یا هر دو، ناهنجاری گوش و یا کری می‌باشد، اشاره نمود. در آترزی یک طرفه بینی، نوزاد معمولاً در بدو تولد علائم واضحی ندارد و ممکن است برای مدت طولانی، اغلب تا زمان اولین عفونت تنفسی بدون علامت باشد. در انسداد دوطرفه اغلب نوزادان مشکل تنفسی دارند، هنگام مکیدن دچار سیانوز می‌شوند ولی هنگام گریه کردن سیانوز برطرف می‌شود. تشخیص بوسیله عدم عبور کاتتر شماره 6 به میزان بیشتر از cm 4-3 بداخل نازوفارنکس می‌باشد. با استفاده از رینوسکوپ فیبراپتیک صفحه آترتیک ممکن است بطور مستقیم مشاهده شود. نیز بوسیله CT اسکن آناتومی منطقه بهتر دیده می‌شود. درمان براساس شدت انسداد و تظاهرات کلینیکی نوزاد می‌باشد. آترزی یک طرفه بندرت در دوران نوزادی نیاز به مداخله جراحی دارد و معمولاً‌ قبل از سنین مدرسه (5-4 سالگی) تصحیح می‌شود. در آترزی دو طرفه بهتر است جراحی تا سن 6-4 هفتگی یا وزن بیشتر از kg 4 به تاخیر بیافتد. در سندرم CHARGE ، براساس شدت ناهنجاری همراه ممکن است تراکئوستومی نسبت به ترمیم زودرس ارجح باشد. در این مقاله یک نوزاد با آترزی کوآن دو طرفه معرفی می‌شود که پس از تولد دچار سیانوز شد. در معاینه عمومی، قلب و ریه طبیعی بود. در معاینه بینی کاتتر ورودی به سوراخهای بینی بمیزان بیشتر از cm 3 رد نشد. نوزاد با تشخیص آترزی کوآن دو طرفه تحت عمل جراحی قرار گرفت و پس از عمل جراحی در بخش مراقبت ویژه تحت درمان حمایتی قرار گرفت. وی پس از سه هفته با حال عمومی خوب مرخص شد.