مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: زردی یکی از مشکلات شایع دوران نوزادی است که به دلیل عوارض جدی آن مثل کرنیکتروس از اهمیت ویژه ای برخوردار است. شناسایی عوامل زمینه ساز زردی می تواند سبب تشخیص و درمان سریع آن گردد. لذا این مطالعه با هدف تعیین فراوانی زردی در دوران پری ناتال انجام شد.

روش کار: در این مطالعه توصیفی-مقطعی 170 نوزاد متولد شده در بیمارستان 22 بهمن گناباد در سال 1390 به روش نمونه گیری غیر احتمالی آسان مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به سن، جنس، وزن، نوع زایمان و سایر متغییرهای اپیدمیولوژیک از پرونده استخراج و ثبت گردید و برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS ویراست 19 استفاده شد.

یافته‌ها: در این مطالعه از مجموع170 نوزاد، 91 نوزاد (5/53 درصد) به زردی مبتلا بودند. از مجموع 91 نوزاد مبتلا به زردی 7/52 درصد پسر و 3/47 درصد دختر بودند. شدت زردی در اکثر نوزادان مبتلا (8/47 درصد) خفیف و زردی شدید در 2/15 درصد موارد وجود داشت. اکثر نوزادان مبتلا به زردی حاصل زایمان طبیعی (6/62 درصد) بودند. سن مادران نوزادان مبتلا در اکثر موارد (9/65 درصد) بیشتر از 25 سال و گروه خون اکثر مادران O (1/34 درصد) و RH مادران نوزادان مبتلا در 89 درصد موارد مثبت و اکثر نوزادان (5/61 درصد) حاصل بارداری دوم به بالا بودند. بین هیچ یک از مشخصات دموگرافیک مادر با زردی نوزادی از نظر آماری ارتباط معنی داری دیده نشد (05/0<p). همچنین مادران RH منفی که همسران RH مثبت داشتند ارتباط معنی داری با زردی نوزادی داشتند (05/0>p). 

نتیجه‌گیری: با توجه به شیوع بالای زردی در شهر گناباد، توصیه می شود مطالعات بیشتری با حجم نمونه بیشتر در این زمینه برای به دست آوردن آمار دقیق میزان شیوع عوامل خطر در نوزادان مبتلا به زردی انجام شود تا از بروز آسیب و خطر در نوزادان در معرض خطر جلوگیری کرد.