مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : سرطان روده بزرگ دومین رتبه در بین سرطان‌های دستگاه گوارش و چهارمین سرطان شایع در کشور ایران است. مطالعه‌ی حاضر به هدف تبیین توزیع جغرافیایی سرطان روده بزرگ با روش دقیق کریگیدن پواسنی منطقه به منطقه در سطح کلیه شهرستان‌های ایران و شناسایی مناطق پر خطر انجام گرفت.

  روش کار : این مطالعه از نوع کاربردی/ بوم‌شناسی است و از داده‌های ثبت شده توسط اداره سرطان مرکز مدیریت بیماری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی استفاده شد. داده‌هایی که در سطح 336 شهرستان و در طول سال‌های 1382 تا 1386 جمع‌آوری شده است، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نرم‌افزار Spacestat برای برآورد پارامترها و نرم‌افزار ArcGIS 9.3 برای نمایش برآوردها بر روی نقشه به کار گرفته شدند.

  یافته ‌ ها: میانگین میزان بروز براساس روش کریگیدن پواسنی منطقه به منطقه(90/1) و میانگین واریانس میزان بروز (25/0) برآورد شده است. بیشترین میزان بروز (65/5) با واریانس (04/0) مربوط به شهرستان رشت وکمترین میزان بروز (05/0) با واریانس (14/0)مربوط به شهرستان چابهار برآورد شده است. کمترین واریانس (01/0) مربوط به تهران با برآورد خطر(64/3) و بیشترین واریانس (51/2)مربوط به دیر با برآورد خطر(15/1) برآورد شده‌ است.

  نتیجه ‌ گیری : با توجه به برازش مناسب روش کریگیدن پواسنی منطقه به منطقه در مناطق ناهمگن فضایی، استفاده از این روش در نقشه‌بندی بیماری پیشنهاد می‌شود. این مطالعه نشان داد که در شهرستان‌های استان‌های گیلان و مازندران میزان بروز بیماری بیشتر است.