مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : فعالیت های بدنی می توانند تغییرات هماتولوژیک مختلفی ایجاد نمایند. هدف از این تحقیق، بررسی تأثیر یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه صبح و عصر بر برخی عوامل منتخب هماتولوژیکی در مردان جوان ورزشکار بود.

  روش کار: در این تحقیق20 ورزشکار به صورت تصادفی انتخاب و به دو گروه صبح و عصر (10= N ) تقسیم شدند. میانگین سن، وزن و قد به ترتیب درگروه صبح (سن9/20 ± 99/0 سال، وزن35/67 ± 27/6کیلوگرم و قد4/180 ± 28/4سانتیمتر) ودر گروه عصر(سن21 ± 63/0 سال، وزن13/67 ± 13/9کیلوگرم و قد9/176 ± 01/9 سانتیمتر) بود. آزمودنی ها برنامه تمرینی هفت مرحله ای بروس را در ساعت 8-10 و گروه عصر در ساعت 15-17 انجام دادند. نمونه خونی از هر دو گروه؛ در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد از فعالیت و دو ساعت پس از خاتمه فعالیت به مقدار 5 میلی لیتر از ورید بازویی دست چپ تهیه شد. داده ها بوسیله آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل واریانس با اندازه گیری­های تکراری و آزمون تعقیبی بنفرونی) با استفاده از نرم افزار آمار 19 SPSS بررسی شد(05/0 ≥ p ).

  یافته ها: نتایج بیانگر تفاوت معنی­دار در Hb و RBC دو گروه صبح و عصر در مراحل مختلف نمونه گیری (قبل با بلافاصله بعد، بلافاصله بعد با دو ساعت بعد) بود. تفاوت معنی‌داری در میزان Hb و RBC در مرحله قبل با دو ساعت بعد از فعالیت مشاهده نشد. اندازه گیری میزان WBC در دو گروه تفاوت معنی داری را در هر سه مرحله نمونه گیری نشان داد و میزان PLT هم در گروه صبح در سه مرحله و در گروه عصر در دو مرحله (قبل با بلافاصله بعد، بلافاصله بعد با دو ساعت بعد) تفاوت معنی داری را نشان داد (05/0 ≥ p ). در مقایسه دو گروه صبح و عصر نتایج نشان داد، بین میزان Hb ، WBC ، RBC و PLT خون مردان ورزشکار به دنبال یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه در صبح و عصر؛ قبل، بلافاصله و دو ساعت بعد از فعالیت تفاوت معناداری وجود ندارد.

  نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان می دهد، اجرای یک جلسه فعالیت هوازی بیشینه در صبح و عصر می‌تواند تأثیری بر عوامل هماتولوژیک داشته باشد اما زمان فعالیت بر میزان تغییرات بی‌تأثیر بوده است . از این جهت برخورداری از یک ویژگی ایده آل در شاخص ‌ های هماتولوژیک، که در اکسیژن رسانی و ایمنی بافت ها نقش اساسی دارند، در اجرای فعالیت بایستی مد نظر قرار گیرند.