مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : بیماری پیرونی از نظرسبب شناسی و عوامل زمینه‌ای به طورکامل شناخته شده نیست و درمان قطعی نیز برای آن اثبات نشده است. برخی درمان‌های طبی اثرات مثبتی داشته‌اند، اما درمان اصلی انحنای آلت ناشی از این بیماری جراحی است. روش‌های مختلف جراحی برای اصلاح بدشکلی‌های آلت ارائه شده است، اما روش قطعی و انتخابی هنوز مشخص نیست. در مطالعه حاضر به ارائه نتایج استفاده از اتوگرافت تونیکاآلبوژینه ناحیه کرورا برای اصلاح بدشکلی‌های آلت ناشی از بیماری پیرونی پرداخته شده است.

  روش کار: این مطالعه از نوع بررسی بیماران (case series) است. در مطالعه حاضر تعداد 14 بیمار مبتلا به بیماری پیرونی که انحنای آلت مانع از روابط جنسی می‌شد، تحت درمان قرار گرفتند. بعد از حذف ضایعه پیرونی با برش دوم در ناحیه میاندوراه از محل کرورای اجسام غاری، گرافت مناسب برای ترمیم نقص ایجاد شده در تونیکاآلبوژینه برداشته شد. عوارض جراحی، رضایت از روابط جنسی و وضعیت نعوظ بررسی شد.

  یافته‌ها : عوارض قابل توجه در حوالی عمل جراحی دیده نشد. در پیگیری 3، 6 و 12 ماهه صاف شدگی قابل قبول آلت به ترتیب در 8/92% و 8/92% و 2/78% بیماران و نعوظ قابل قبول در 100%، 8/92% و 7/85% موارد دیده شد. 13 مورد از 14 بیمار از نظر ظاهری و 11 مورد از نظرعملکردی ابراز رضایت نمودند.

  نتیجه‌گیری: استفاده از گرافت تونیکاآلبوژینه ناحیه کرورا به منظور رفع انحنای آلت و سایر عوارض بیماری پیرونی روشی سودمند، در دسترس و به نسبت ساده بارضایتمندی بالای بیماران از نظر ظاهری و عملکردی است که نتایج قابل قبولی در صاف شدگی آلت و حفظ عملکرد نعوظ همراه با پیشگیری از کوتاه شدگی آلت دارد.