مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : کمر درد یکی از علل شایع غیبت از کار می باشد. در سنین کاری کمر درد ناشی از هریناسیون دیسک کمری ( Lumbar disc (herniations یکی از علل مهم از کارافتادگی محسوب می شود. عدم بازگشت به کار، هزینه های اقتصادی واجتماعی زیادی به صنایع تحمیل می ‌ نماید. این مطالعه با هدف تعیین میزان بازگشت به کار و عوامل مرتبط با آن، پس از جراحی هریناسیون دیسک کمری انجام شد.

  روش کار : در این مطالعه مقطعی، کلیه بیمارانی که به علت هریناسیون دیسک کمری طی سال های 1384 تا 1388 در دو بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی تهران جراحی دیسککتومی ( discectomy ) شده بودند وارد مطالعه شدند. اطلاعات لازم با بررسی پرونده بیماران توسط پرسشنامه‌ای که از قبل طراحی شده بود جمع آوری شد و با تماس تلفنی با افراد تحت مطالعه وضعیت بازگشت به کار آنان مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی ارتباط متغیرهای کمی وکیفی مطالعه به ترتیب از آزمون های تی تست( (T-test و کای مربع (Chi-square) استفاده گردید.

  یافته‌ها : از 603 فرد تحت مطالعه، پس از گذشت حداقل 6 ماه از جراحی، 504 نفر (6/83%) بازگشت به کار داشتند. از این تعداد 364 نفر (2/72%) به طور تمام وقت و 140 نفر (8/27%) به صورت نیمه وقت به کار بازگشتند. نتایج آنالیز چند متغیره نشان داد که بین سن، جنس، سطح تحصیلات، شاخص توده بدنی،انتظار مثبت از جراحی پیش از جراحی، تشویق پزشک مبنی بر بازگشت به کار، مدت بستری در بیمارستان، کار دستی و رضایت شغلی با بازگشت به کار رابطه معنی داری وجود داشت (05/0> p )، ولی بین بازگشت به کار و وضعیت تأهل، میزان درآمد، درخواست غرامت، وضعیت بیمه، حمایت همکاران و همین طور کار از نظر وضعیت میزان نیاز به انرژی رابطه معنی داری وجود نداشت ( 05/0< p ).

  نتیجه‌گیری : یافته های ما بر اهمیت عوامل روانی-اجتماعی و عوامل شغلی در تعیین بازگشت به کار پس از جراحی هریناسیون دیسک کمری تأکید می ‌ کند. به نظر می رسد با برقراری استراتژی های مناسب جهت افزایش رضایت شغلی، انتظار مثبت از جراحی و تشویق بیمار برای بازگشت به کار در زمان مناسب می توان میزان بازگشت به کار را افزایش داد.