از آنجائیکه عدم آگاهی و ترس از ناشناختههای دوران بارداری و زایمان باعث افزایش مداخلات پزشکی میشود و روز به روز شاهد افزایش این مداخلات در خانمهای باردار بخصوص در زمان زایمان هستیم، این تحقیق با هدف بررسی تأثیر کلاسهای آمادگی دوران بارداری بر کاهش عوارض و مداخلات پزشکی روی خانمهای باردار مراجعه کننده به بیمارستان هدایت در سال 80-1379 انجام شد. تحقیق به روش کارآزمایی بالینی از نوع Sequential Randomized control trial روی 200 خانم باردار در 2 گروه آزمایش و کنترل با داشتن شرایط اولزا بودن، سن زیر 35 سال، سن بارداری حدود 20 هفته، عدم سابقه فشار خون، دیابت، حاملگی چندقلویی، مصرف سیگار، دارو و علائم تهدید به سقط صورت گرفت. مادران به صورت تصادفی در گروههای آزمایش و شاهد قرار گرفتند و برای مادران گروه آزمایش، آموزش تئوری و تمرینهای عصبی عضلانی در 8 جلسه برگزار گردید اما مادران گروه شاهد فقط تحت مراقبتهای معمول دوران بارداری قرار گرفتند. سپس سلامت روحی و جسمی مادران در حین بارداری و اطلاعات حین زایمان و سلامت نوزاد ثبت شد و مورد تجزیه و تحلیل و مقایسه قرار گرفت. یافتهها نشان دادند که درد کمر و لگن، خستگی دوران بارداری در خانمهای آموزش دیده کمتر و فعالیت روزانه آنها بیشتر از گروه شاهد است(به ترتیب 001/0P<، 001/0P<، 01/0P<). از نظر کیفیت خواب و وضعیت روابط زناشویی و اجتماعی تفاوتی بین گروه وجود نداشت. زایمان به روش سزارین 16% در گروه شاهد و زایمان طبیعی 7% در گروه آزمایش بیشتر از گروه مقابل بود. مراحل زایمان شامل فاز فعال و مرحله دوم زایمان در گروه آزمایش کوتاهتر بود و تمام تفاوتهای ذکر شده بین 2 گروه از نظر آماری معنیدار بودند(به ترتیب 04/0P<، 04/0P<، 002/0P<، 004/0P<). همچنین همکاری مناسب در حین زایمان بطور معنیداری در گروه آزمایش بیش از گروه شاهد بود. میزان تجویز دارو یا اکسیتوسین، ضد اسپاسم، مسکن و برش پرینه و نیز وزن هنگام تولد و آپگار نوزادان در 2 گروه مشابه بود. براساس نتایج این تحقیق میتوان گفت که افزایش آگاهی و آمادگی در دوران بارداری به مادر این امکان را میدهد که این مرحله مهم از زندگی را با عوارض کمتر و خوشایندتر طی نماید و نیز وی را برای یک زایمان طبیعی آسانتر با کمترین مداخلات پزشکی آماده کند. بنابراین برگزاری کلاسهای آمادگی دوران بارداری و مطالعه انواع روشهای آمادگی دوران بارداری که در سایر کشورها به کار برده میشود توصیه میگردد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |