مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف : موارد مثبت Hbs-Ag در بیماران همودیالیزی بامیزان آندمیک این عفونت در آن جامعه متناسب است. بیماران Hbs-Ag منفی که HBV DNA در خون آنان دیده می شود مبتلا به هپاتیت B مخفی می باشند. این عفونت مخفی که به آسانی نیز قابل بررسی نیست یکی از عوامل تداوم هپاتیت B دربخشهای دیالیز است. ما بر آن شدیم تا وجود این گروه را در بیماران همودیالیزی قزوین بررسی کنیم.

  روش کار : با حمایت انجمن خیریه حمایت ازبیماران کلیوی یک مطالعه مقطعی توصیفی طراحی شد.ما تمام 134 بیمار همودیالیزی بیمارستان آموزشی دانشگاه علوم پزشکی قزوین (بوعلی) را در مقطع 6 ماهه بررسی کردیم. بیماران موارد همودیالیز مزمن (بیش از 3 ماه ) بو دند. Hbc-Ab ، HCV-Ab ، Hbs-Ag را با روش ELISA آزمایش کردیم. تستها به صورت تکراری برای اطمینان انجام شدند. سپس نمونه های aliquot شده را از نظر HBV-DNA به روش PCR کیفی بررسی نمودیم. موارد مثبت PCR در یک مرکز معتبر کشوری مجددا بررسی شدند.

  یافته ها : از کل بیماران که 134 نفر بودند، 43 %بیماران مونث و 57% مذکر بو دند. 5 مورد(7/3%) Hbs-Ag مثبت یافت شد که یک مورد نتیجه PCR منفی داشت. 5 مورد(7/3%) مثبت HBV-DNA به روش PCR یافت شد که Hbs-Ag منفی و 4 بیمار در این گروه Hbc-Ab نیز منفی بودند که موارد سرونگاتیو هپاتیت B مخفی تلقی می شوند. 5/7% بیماران HCV-Ab مثبت داشتند. ارتباط معنی داری بین هپاتیت B مخفی و جنس، مدت همودیالیز و تعداد ترانسفوزیون دریافتی، مثبت بودن هپاتیت C و Hbc-Ab یافت نشد. اما موارد مخفی هپاتیت B در افراد مسن تر بیشتر بود (02/0= P ).

  نتیجه‌گیری : بیش‌تر موارد بیماران هپاتیت B مخفی، سرونگاتیو بودند. لذا متاسفانه آزمایش Hbc-Ab به تنهایی کمک کننده نیست. از آنجا که جداسازی بیماران مبتلا به هپاتیت B در بخشهای همودیالیز اجباری است باید با بررسی بیشتر، موارد هپاتیت B مخفی را مورد توجه قرار داد و راهکاری برای این دسته جست. فعلا بهترین روش شناخته شده تا به امروز تشویق و پیگیری واکسیناسیون بر علیه این ویروس برای جلوگیری از افزایش موارد هپاتیت B در بخش های دیالیز است.