مجله علوم پزشکی رازی

  ارتریت های روماتیسمی جوانان که معمولا تحت عنوان ارتریت مزمن جوانان یا ارتریت رموماتوئید جوانان شناخته

  میشود.شامل مجموعه هتروژنی از بیماریهای روما تیسمی می شود،که مشخصه عمومی انها وجود التهاب در یک یا

  چند مفصل می باشد .معمولا علائم سیستمیک نیز بهمراه دارند.

  درمان این بیماران پایه تجربی دارد.هدف از درمان این بیماران سرکوب التهاب مفصلی و از بین بردن علائم عمومی

  است بنحوی که از تخریب وتغییر شکل مفصل و عوارض ناشی از التهاب سیستمیک بر رشد نمو گه در دوران بلوغ

  دارای اهمیت ویژه ای است جلوگیری شود.

  از حدود ده سال قبل با توجهبه کیفیت زندگی وسیر بیماری در مبتلایان به ارتریهای روماتسمی جوانان که درمانهای

  موثری را ایجاب می نمود و نیز موفقیت درمان بیماریهای روماتیسمی بزرگسالان بوسیله متوتوترکسات،استفاده

  از این دارو در درمان بیماریهای روماتیسمی کودکان نیزمعمول،ودر حال حاضر بسیار متداول شده است.

  از بررسی مقالات موجود در مورد کاربرد متوترکسات در درمان ارتریهای روماتیسمی کودکان نتایج زیر گرفته

  می شود.

  متوترکسات در حال حاضرکاربرد وسیعی در بیماریهای روماتیسمی کودکان دارد وبهتر است قبل گذشتن دو

  سال ازتشخیص بیماری وقبل ازازظاهر شدن علائم رادیولوژیک بکاربرده شود.رعایت پروتکل خاص کودکانه ارائه شده توسط

  در درمان با متوترکسات ضروری است Pediatric collaborative study group heumatology

  دوزه انتخابی دارو در 10 میلی گرم برای هر متر مربع بدن در هفته از راه دهان می باشد.عوارضی که منجر به قطع دارو

  شوند در کودکان زیاد نیست،بعضی عوارض را می توان با مصرف اسید فولیک کاهش داد.کاهش اب بدن بهر دلیل باعث

  افزایش عوارض می شود.مصرف کوتریموکسازول در این بیماران کنتراندیکه است.با وجود انکه قطع درمان در

  بزرگسالان منجر به عود بیماری می شود ،در مورد اثرات قطع درمان مبتلایان جوان اطلاع زیادی در دست نمی باشد

  امادر صورت کنترل بیماری میتوان دوز مصرفی راتا میزان یک هفته در میان کاهش داد.