Aziz Jalali M, Ghasemi B, Fereshtehnejad S, Amirizadeh N. Comparison of the Effect of Subcutaneous Injection of Autologous Fat versus the Combination of Autologous Fat and Platelet Gel in the Treatment of Wrinkles and Atrophies . RJMS 2010; 17 (76) :73-83 URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1530-fa.html
عزیز جلالی میرهادی، قاسمی بابک، فرشتهنژاد سید محمد، امیریزاده ناصر. مقایسه اثر تزریق زیرجلدی چربی خودی با چربی خودی ترکیب شده با ژل پلاکتی در درمان چروکها و آتروفیها: گزارش 6 بیمار. مجله علوم پزشکی رازی. 1389; 17 (76) :73-83
زمینه و هدف: در سال های اخیر استفاده از فیلرهای بافت نرماز مقبولیت عمومی زیادی برخوردار شده است ؛ چرا که بیماران به دنبال روشی هستند که بدون اینکه تحت عمل جراحی عمدهای قرار گیرند، ظاهر آنها را بهبود بخشد. در این میان استفاده از چربی اتولوگ، یکی از امنترین فیلرها است و برای بسیاری از افراد استفاده از چربی اتولوگ، ایده آلترین فیلر میباشد. از سوی دیگر، اثربخشی ژل پلاکتی تاکنون در درمان برخی زخمهای حاد و مزمن نشان داده شده است. با توجه به اینکه تاکنون مطالعات وسیعی در مورد استفاده توام از ترکیب ژل پلاکتی و چربی اتولوگ در درمان اسکارها و فرورفتگیهای پوست صورت نگرفته است، در این مطالعه اثربخش بودن این ترکیب را در درمان فرورفتگیهای پوست در 6 بیمار گزارش میشود تا در صورت مؤثر بودن یک مسیر جدید و با صرفه و بدون عارضه در درمان ضایعات پوستی ایجاد گردد.
معرفی بیمار: مطالعه حاضر از نوع گزارش موارد میباشد. در این مطالعه، 6 بیمار شامل 2 مرد و 4 زن در فاصله سنی 40 تا 70 سال مورد بررسی قرار گرفتند. جهت از بین بردن اثرات مخدوشکننده از 2 چین نازولبینال یک فرد جهت تزریقها استفاده شد. برای این منظور، ابتدا بیمار به سازمان انتقال خون فرستاده میشد و پس از گرفتن یک واحد خون، طی مراحل تخصصی ژل پلاکتی و چسب فیبرینی تهیه میگردید. سپس در درمانگاه پوست بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) ابتدا قبل از تزریق توسط دوربین از چینهای نازولبیال دو طرف بیمار عکس گرفته میشد. سپس در یک چین نازولبیال میزان1 سی سی (cc)از سلولهای چربی خالص که از خود فرد تهیه شده، تزریق میشد و در چین نازولبیال طرف دیگر سلولهای چربی ترکیب شده با ژل پلاکتی و چسب فیبرینی تزریق میگردید. بعد از تزریقها، مجدداً از چینها عکس تهیه میشد و عکسهای کنترل در ماههای 1، 3 و 6 بعد از تزریق نیز تهیه میگردید. در تمامی بیماران در سمت تحت تزریق با ترکیب ژل پلاکتی و چربی خودی، بهبودی بیشتری در مقایسه با سمتی که صرفاً تحت درمان با چربی اتولوگ قرار گرفته بود، دیده شد. این بهبودی بهویژه در بلند مدت و در انتهای ماه ششم پس از درمان مشخصتر و بارزتر بود؛ بهگونهای که در همه بیماران مورد مطالعه با گذشت 6 ماه از تزریق، درجه چین و چروک در سمت تحت درمان ترکیبی کمتر از سمت دیگر گزارش شد. در کنار اثربخشی بهتر ترکیب ژل پلاکتی با چربی خودی، عدم بروز عوارض خاص در این درمان نیز حائز اهمیت بود؛ حال آنکه در سمتی که تنها تحت تزریق چربی قرار داشت در دو مورد از بیماران هماتوم رخ داد.
نتیجهگیری: در پژوهش حاضر برای نخستین بار در ایران و جهان اثربخشی ترکیب چربی اتولوگ و ژل پلاکتی بر روی ترمیم چین و چروک پوست صورت در مقابل تزریق منفرد چربی خودی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته و نشان داده شد که استفاده از ژل پلاکتی در کنار چربی خودی میتواند در بهبودی مؤثرتر چین و چروک نازولبیال نقش داشته باشد. ضمن آنکه استفاده از ژل پلاکتی از عوارض احتمالی تزریق چربی اتولوگ همچون خونریزی و هماتوم نیز میکاهد. از آنجایی که مطالعه حاضر در واقع یک پیش مطالعه (Pilot Study) میباشد، مطالعات بعدی با حجم نمونه بیشتر در این زمینه مورد نیاز میباشد.