مجله علوم پزشکی رازی

   

زمینه وهدف: تومورهای گلوموس ژوگولار تومورهایی کپسول دار، بسیار پرعروق با رشد آهسته هستند که تهاجم منطقه‌ای دارند. این تومورها از سلول‌های پاراگانگلیونیک به وجود آمده و از نظر بافت شناختی خوش خیم می‌باشند. هدف از این مطالعه ارزیابی اثر رادیوسرجری گامانایف (Gamma-Knife Radiosugery-GKRS) بر کنترل موضعی تومور می‌باشد.

روش کار: این تحقیق یک مطالعه مشاهد‌ه ای-مقطعی (Cross-sectional observational) بوده و طی آن سی و چهار بیمار با تشخیص قطعی تومور گلوموس ژوگولار، به عنوان گزینه اول درمانی یا درمان جانبی تحت رادیوسرجری گامانایف قرار گرفتند. در 83% از موارد، رادیوسرجری تنها گزینه درمانی به کار برده شده بود؛ و بقیه بیماران قبلاً تحت عمل میکروسرجری قرار گرفته بودند. حجم تومور از 7/1 تا 3/2 سانتی‌متر مکعب متغیر بود. مارژینال دوز (دوز حاشیه‌ای) اشعه در رادیوسرجری گامانایف 13 تا 23 گری و پوشش اشعه‌ای 35 تا 70 درصد بود. میانه دورۀ پیگیری بعد از رادیوسرجری گامانایف 24 ماه بود. پس از جمع‌آوری داده‌ها، تجزیه و تحلیل آن‌ها با استفاده‌ از نرم‌افزار آماری SPSS V.11.5 و متغیرهای کمی به صورت توصیف میانگین، میانه، نما(شاخص‌های مرکزی)، و نیز انحراف از معیار (شاخص پراکندگی) و متغیرهای کیفی به صورت ارائه درصد بیان شده است.

یافته‌ها: در تمامی بیماران اندازۀ تومور کاهش یافت یا ثابت ماند. در هیچ کدام از بیماران رشد تومور باعث افزایش حجم به میزان بیشتر از حجم اولیه نشده بود. عمده‌ترین عارضه گزارش شده ادم مغزی اطراف تومور بود.