زمینه و هدف: عفونت حاصل ازهپاتیت Bیک مشکل جدی بهداشت جهانی است. طبق ارزیابی هایی که تاکنون انجام شده، هر ساله حدود 500000 تا 2/1 میلیون مرگ ناشی از هپاتیت مزمن، سیروز و هپاتوسلولار در سراسر جهان گزارش میشود. از انجائی که دادههای اپیدمیولوژیکی حاصل از تعیین ژنوتیپها و ساب ژنوتیپهای ویروس هپاتیت B، کمک شایانی در برنامههای واکسیناسیون، درمانهای ضد ویروسی، تشخیص و پیشگیری از بیماری را فراهم میسازد، لذا بر آن شدیم تا ژنوتیپهای این ویروس را در زندانیان معتاد به مواد مخدر تزریقی مورد بررسی قرار دهیم.
روش کار: در تحقیقی که به صورت مقطعی در سال 2008، برروی 122 نمونه سرمی ازافراد معتاد به مواد مخدر تزریقی حامل HBsAg جهت تعیین نوع ژنوتیپ ویروس HBV درسطح استان تهران انجام گردید، با استفاده از روشهای مولکولی مقرون به صرفه PCR و RFLP، ژنوتیپ آنها تعیین شد. سپس آزمایشات تأییدی توالی یابی مستقیم انجام و درخت فیلوژنتیکی بااستفاده از نرم افزارهای بیوانفورماتیک (Bioedit,Mega,ClustalW) ترسیم گردید و به وسیله آزمون آماری SPSS16، P<0.05 مورد بررسی قرار گرفت.
یافتهها : 115نمونه سرمی پس از انجامNested PCR مثبت گزارش شدند. ژنوتیپ کلیه نمونهها پس از RFLP با استفاده از آنزیمهای برشی (BsrI , StyI, EaeI ,DpnI , HpaI)Iو همچنین توالی یابی مستقیم به همراه رسم درخت فیلوژنتیکی با روش Neighbor-Joining، در 100% نمونهها، ژنوتیپ D (ساب ژنوتیپ D1 وساب تایپayw2 (را نشان دادند.
نتیجه گیری: در این پژوهش از 115 نمونه سرمی مورد مطالعه، مشخص گردید که ژنوتیپ غالب در زندانیان مبتلا، ژنوتیپ D میباشد. به عبارتی گونههای ژنوتیپی HBV ایرانیان در ارتباط نزدیک با یکدیگر و همگون میباشند. حضور این ژنوتیپ با پایین بودن میزان بیماریهای شدید کبدی ناشی ازعفونت مزمن هپاتیت B (سیروز، هپاتوسلولار کارسینوما) در ایران مطابقت دارد.