مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: هیگروم‌های سیستیک (لنفانژیوم) خوش خیم بوده و آنومالیهای شایع رشد و تکاملی با منشأ عروقی-لنفی هستند. آنها می‌توانند از هر قسمتی از سیستم لنفی منشأ بگیرند. با این حال محل استقرارشان معمولاً گردن می‌باشد و در اکثریت بیماران (90-80%) تا سن 2 سالگی بروز می‌یابند. اکثر هیگروم‌های سیستیک مدیاستن ناشی از گسترش ضایعات گردنی می‌باشند و هیگروم سیستیک که به تنهایی در مدیاستن قرار داشته باشد بندرت گزارش شده است.

بزرگی ضایعات سیستیک شایع است و ممکن است این ضایعات ارگانهای مجاور را تحت فشار قرار دهند و موجب دیسترس تنفسی، مشکلات بلع و تغذیه کودک یا اختلالات عروقی شوند.

معرفی بیمار: در این مقاله ما پسر بچه‌ای را با یک توده کیستیک در سمت چپ گردن با گسترش به مدیاستن گزارش و درباره یافته‌های بالینی، آزمایشگاهی و درمان این بیماران بحث کرده ایم.

نتیجه‌گیری: در بیماران مبتلا به هیگروم کیستیک گردن، ارزیابی مدیاستن برای بررسی گسترش کیست باید صورت گیرد و همینطور رزکسیون جراحی تومور از طریق انسیزیون گردنی مدنظر قرار گیرد.