مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: اگرچه کمپلکس لیگامان گلنوهومرال در دهه‌های گذشته توصیف شده است ولی واریاسیونهای آناتومیک که دانستن آن برای افتراق آناتومی طبیعی از پاتولوژی است، در جامعه ایرانی ارزیابی نشده است. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع و مشخصات مورفولوژیک واریاسیونهای طبیعی کمپلکس لیگامان گلنوهومرال در جامعه ایرانی انجام گرفته است.

روش کار: در این مطالعه 105 شانه کاداور ارزیابی، نمای آرتروسکوپیک لیگامان فوقانی گلنوهومرال، لیگامان میانی گلنوهومرال و لیگامان تحتانی گلنوهومرال جمع آوری و محل این لیگامانها بر اساس ساعت ثبت شده است. میزان تکامل در تشکیل لیگامانهای میانی و تحتانی و وجود MGHL طنابی، کمپلکس بوفورد و فورامن ساب لابرال نیز بررسی و درج شده است. مطالعه مشاهده ای مقطعی بوده و برای تحلیل نتایج آن از تست‌های آماری توصیفی استفاده شده است.

یافته‌ها: لیگامان گلونوهومرال فوقانی�و گلونوهومرال میانی در 93 مورد (6/87%) و 100 مورد (2/95%) دیده شد و لیگامان گلونوهومرال تحتانی (IGHL) در تمامی موارد (105 مورد) دیده شد. در بررسی منشا لیگامانها و محل چسبیدن آنها بر روی قدام گلنوئید با توجه به صفحه ساعت، MGHL در 77% موارد در ساعت 1 و 23% در ساعت 2 قرار داشت. منشاء AIGHL در محدوده ای بین ساعت 2 و 4 قرار داشته و در 67 مورد (8/63%)، منشاء آن از محل ساعت 2 گرفته شده، در 33 مورد (4/31%) از ساعت 3 و در 5 مورد (8/4%) از ساعت 4 نشأت گرفته بود. لیگامانهای گلونوهومرال میانی (MGHL) و گلونوهومرال تحتانی(IGHL)  به ترتیب در15% و1/17% موارد بسیار ضعیف تشکیل شده بودند و هیچ موردی از MGHLطنابی، کمپلکس بوفورد و فورامن ساب لابرال وجود نداشت.