مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: تغییرات عیوب انکساری پس از جراحی استرابیسم  و تاثیر کشش عضلات خارج چشمی در توپوگرافی قرنیه به عنوان عامل زمینه‌ای در ایجاد آن پیشتر مطرح بوده است.�با توجه به آنکه  اغلب مطالعات پیشین با جراحی سنتی و مدت پیگیری کوتاه‌مدت همراه بوده است و تغییرات همزمان سیکلورفرکشن و توپوگرافی قرنیه مورد توجه قرار نگرفته،�این مطالعه طرح‌ریزی شده است تا تغییرات رفراکتیو و توپوگرافیک قرنیه پس از جراحی استرابیسم به طریقه هنگ بک بررسی شود.

روش بررسی: طی یک مطالعه بصورت گزارش موارد، مداخله‌ای و آینده‌نگر، 53 چشم از 33 بیمار که کاندید عمل جراحی استرابیسم عضلات افقی به روش هنگ بک بودند، وارد مطالعه شدند. سیکلورفراکشن با اتورفراکتومتر و توپوگرافی قرنیه  قبل عمل و 2 هفته، 2 ماه و 6 ماه پس از عمل انجام شد. داده‌ها با نرم‌افزار SPSS v.15 و با استفاده از تستهای آماریt  وchi square  آنالیز شدند.

یافته‌ها: میانگین سنی و انحراف معیار 2/10 ± 7/17 بیماران بود. از این تعداد 18 مورد ریسس رکتوس داخلی، 18 مورد ریسس رکتوس خارجی و باقی موارد ریسس همراه ریزکت انجام شد. مقادیر معادل کروی (Spherical Equivalent) ابتدا در 2 هفته به سمت میوپی شیفت کرده و در 2 ماه هایپروپی ایجادشده و سپس در 6 ماه مقادیر مجدداً به سمت صفر نزدیک شد�(در تمامی موارد (٠٥/٠P>‌). میانگین آستیگماتیسم القا شده در جراحی، محاسبه شده توسط سیکلورفراکشن در 2 هفته، 2 ماه و 6 ماه پس از عمل در مقایسه با قبل از عمل به ترتیب 52/0±  17/0 ، 62/0±  35/0 و 27/0 ±  11/0 بود ( در تمامی موارد 05/0 P<). شیفت کلی محور سیلندر منفی به سمت 180 بود (به ترتیب 2، 24، و 15 درجه). میانگین آستیگماتیسم القا شده محاسبه شده توسط توپوگرافی به ترتیب 97/0±‌16/0، 2/1±  53/0 و 63/0±  29/0 بود (05/0 P<). به طور کلی شیفت مریدین Flat به سمت 180 درجه بود (به ترتیب 30، 25 و 7 درجه). مقایسه تغییرات آستیگماتیسم ایجادشده در توپوگرافی و رفراکشن نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین این دو مقدار در هفته دوم وجود دارد (٠٥/٠P>‌) که در 2 ماه و 6 ماه دیده نمی‌شود.