مجله علوم پزشکی رازی

    زمینه و هدف: آترزی مری به بسته شدن مادرزادی لومن مری اطلاق می‌شود که در یک نوزاد از هر 4000 تولد زنده دیده می‌شود.  مطالعات نشان داده اند که 50% از این نوزادان دارای آنومالی‌های همراه می‌باشند که شایعترین آنها ناهنجاری‌های قلبی، ستون مهره و کلیوی هستند. امروزه با وجود پیشرفت‌های حاصله در کیفیت مراقبت‌های ویژه از نوزادان کم وزن و پیشگیری از بروز عفونت‌های ریوی، مهمترین فاکتور موثر در پیش آگهی این نوزادان، وجود آنومالی‌های دیگر همراه با آترزی مری می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ناهنجاری‌های همراه با آترزی مری در نمونه‌ای از نوزادان بستری در بیمارستان حضرت علی اصغر(ع) می‌باشد.

روش بررسی:�در این مطالعه توصیفی- تحلیلی40 نوزاد مبتلا به آترزی مری ما بین سالهای 1384 تا 1386 شناسایی شدند و برای گرد‌آوری داده‌ها از اطلاعات ثبت شده در پرونده‌های بیماران (معاینات بالینی و یافته‌های پاراکلینیک) استفاده شد. اطلاعات بدست امده وارد نرم‌افزار SPSS گردید و در آنالیز انجام شده از تستهای آماری chi2 و T-test استفاده شد.

یافته‌ها: از مجموع 40  نوزاد مبتلا به آترزی مری 18 مورد (45%) پسر و 22 مورد (55%) دختر بودند. میانگین سن حاملگی این نوزادان 32/2 ± 27/35 هفته (26 تا 39 هفته) بود. میانگین وزن هنگام تولد این نوزادان 22/684 ± 50/2535 گرم (1200 تا 3800 گرم) بود. 5/42% زایمان واژینال و 5/57% به روش سزارین متولد شده بودند. فیستول تراکئوازوفاژیال در 33 مورد (5/82%) از نوع دیستال و در 1 مورد (5/2%) پروگزیمال بود. 6 مورد(15%) نیز بدون فیستول بودند. 20 نوزاد (50%) دارای آنومالی‌های دیگر نیز بودند. آنومالی‌های همراه به ترتیب شیوع، شامل قلبی (60%)، سیستم ادراری (15%)، ستون مهره (10%) و آنورکتال (5/2%) بودند. میانگین وزن هنگام تولد نوزادان مبتلا به آترزی مری همراه با آنومالی‌های دیگر بطور معنی‌داری کمتر از  نوزادان بدون آنومالی‌های دیگر بود (16/655�± 545/2264 در برابر 75/576 ± 2866 گرم؛ ٠٠٤/٠‌P=). در آنالیز آماری، جنس نوزادان، سن حاملگی و وجود بیماری مادر با بروز آنومالی‌های همراه با آترزی مری ارتباط معنی‌داری نداشت.

نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان داد که در نوزادان  مبتلا به آترزی مری در 50% موارد آنومالی‌های همراه دیده می‌شوند که  شایعترین آنها آنومالی‌های قلبی هستند که 60% از موارد را شامل می‌شوند و جنس نوزادان، سن حاملگی و وجود بیماری مادر با بروز آنومالی‌های همراه با آترزی مری ارتباط معنی‌داری ندارد و از آنجا که وجود این آنومالی‌ها نقش مهمی در تعیین پیش آگهی این بیماران دارد، شناسایی و درمان زودرس آنها نقش اساسی در کاهش مرگ و میر و موربیدیتی آنها دارد.