مجله علوم پزشکی رازی

چکیده

زمینه و هدف: امروزه،‌ علل متفاوتی از جمله افزایش ناگهانی سطح HCG یا هورمون‌های زنانه را در
هیپرامزیس گراویداروم (Hyperemesis Gravidarum-HG) مسؤول می‌دانند. اما عده‌ای از محققان پایه عفونی برای این بیماری پیشنهاد می‌کنند که در رأس آن هلیکوباکترپیلوری است. در این مطالعه، فراوانی آنتی‌بادی ضدهلیکوباکتری (Helicobacter Pylori-H.Pylori) از نوع IgG بین زنان باردار ایرانی مبتلا به هیپرامزیس گراویداروم و زنان باردار بدون مشکل مقایسه شد.

روش بررسی: در این مطالعه مورد- شاهدی، 30 زن باردار مبتلا به هیپرامزیس گراویداروم و 30 زن باردار فاقد این مشکل که به درمانگاه‏های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران مراجعه کرده بودند،‌ مورد بررسی قرار گرفتند. آنتی‌بادی ضدهلیکوباکتری پیلوری از نوع IgG در دو گروه بررسی شد. اطلاعات عددی به دست آمده با آزمون t و داده‌های اسمی با آزمون کای‌دو و در صورت لزوم با آزمون فیشر تحلیل شدند.

یافته‌ها: میانگین (± انحراف معیار) سنی در افراد گروه مورد 5‌±‌24 سال و در گروه شاهد 1/5±8/26 سال بود (NS). دو گروه از نظر وزن،‌ گراویدیتی و پاریتی و مسمومیت حاملگی اختلاف معنی‌داری نداشتند. 15 (50%) زن باردار مبتلا به هیپرامزیس گراویداروم و 7 (3/23%) زن فاقد این مشکل از نظر آنتی‌بادی ضدهلیکوباکتر پیلوری از نوع IgG مثبت بودند، که اختلاف آن دو از نظر آماری معنی‌دار بود.

نتیجه‌گیری: هلیکوباکترپیلوری می‌تواند نقش احتمالی در ایجاد هیپرامزیس گراویداروم داشته باشد. لذا،‌ توصیه می‌شود که خانم‌هایی که تمایل به بارداری در آینده نزدیک دارند،‌ ابتدا از نظر HP بررسی شوند تا در صورت مثبت بودن، درمان شوند.