مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: 30% بیماران قلبی ـ عروقی مراجعه کننده به بخش اورژانس را بیماران مبتلا به آنژین قلبی ناپایدار تشکیل می‌دهند. بیماران با ریسک پایین را می‌توان در صورت نرمال بودن بررسی‌های کلینیکی و پاراکلینیکی، از بخش اورژانس، ترخیص و بصورت سرپایی پیگیری نمود. جهت ترخیص این بیماران پروتکل‌های زیادی پیشنهاد می‌شود. با توجه به امکان انجام اکوکاردیوگرافی به عنوان دستگاهی ارزان‌، قابل انجام و ایمن برای بیماران بخش اورژانس، در این مطالعه سعی شد تا نقش اکوکاردیوگرافی بر بالین بیمار در پیش‌بینی سرانجام یکماهه بیماران مبتلا به آنژین قلبی ناپایدار با ریسک پایین بررسی شود.

  روش بررسی: این مطالعه به روش همگروهی( Cohort ) در بخش اورژانس بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بر روی 140 بیمار دچار درد قفسه سینه با تشخیص آنژین قلبی ناپایدار با ریسک پایین صورت گرفت. بیماران قبل از ترخیص، اکوکاردیوگرافی شده و با استفاده از پیگیری تلفنی، عوارض اتفاق افتاده در طول یکماه پس از ترخیص ثبت گردید. یافته‌های اکوکاردیوگرافی با سرنوشت یکماهه ایشان مورد مقایسه قرار گرفت. کلیه اطلاعات توسط نرم‌افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. در آنالیز آماری از آزمون‌های فیشر، مجذور کای و t-Test استفاده گردید.

  یافته‌ها: 1/42%(59 نفر) از بیماران، زن و 9/57%(81 نفر)، مرد بودند. میانگین سنی افراد وارد شده به طرح 39/51 سال(13/10= SD )، بود. افرادی که یافته غیرطبیعی در اکوکاردیوگرافی آنها دیده شد(برون‌ده قلبی کمتر از 20% یا حرکات غیرطبیعی دیواره قلب) در طول یکماه پس از ترخیص بطور معنی‌داری بیش‌تر از سایر بیماران، مراجعه مجدد به پزشک بعلت درد قلبی داشتند(000/0= p ).

  نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که اکوکاردیوگرافی قبل از ترخیص، روشی مطمئن در پیش‌بینی حوادث قلبی عروقی در بیماران مبتلا به آنژین قلبی ناپایدار با ریسک پایین می‌باشد.