مجله علوم پزشکی رازی

  زمینه و هدف: تب و تشنج شایع‌ترین نوع تشنجات کودکی را تشکیل می دهد. علی‌رغم تحقیقات بیشماری که بر روی تب و تشنج از ابعاد مختلف از جمله زمینه ژنتیک، عوامل خطر ساز جهت تکرار تب و تشنج، احتمال بروز صرع و غیره در این کودکان انجام شده است، همچنان بسیاری از ابعاد آن ناشناخته مانده است؛ لذا هنوزتحقیق بر روی جزئیات این بیماری در مراکز مختلف در جریان می‌باشد. با توجه به اینکه گزارش‌های متعددی از شیوع بالاتر این نوع تشنج در فصلهای خاصی از سال و زمان‌های مشخصی از شبانه روز وجود دارد، هدف این مطالعه، یافتن الگوی فصلی و ارتباط ساعت بروز تشنج با ریتم داخلی شبانه‌روزی بدن( circadian rhythm ) می‌باشد.

  روش بررسی: در یک مطالعه توصیفی ـ مقطعی، پرونده‌های�221 کودک 6 ماه تا 5 سال که با تشخیص تب و تشنج در بخش کودکان بیمارستان حضرت رسول اکرم(ص) بستری شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. سن، جنس، اتیولوژی، فصل و ساعت وقوع تشنج تعیین گردید. برای تعیین متغییرهای کمی مانند سن، از Mean±SD و در قسمت تحلیلی، از آنالیزهای آزمون‌های t، مجذور کای و One Way ANOVA استفاده شد.

  یافته‌ها: میانگین سنی کودکان بستری شده، 64/18 ± 09/29 ماه بود. در 39 کودک(6/17%) تب و تشنج در فصل بهار، در 58 نفر(3/26%) در فصل تابستان، در 47 نفر(3/21%) در فصل پاییز و در 77 نفر(8/34%) در فصل زمستان رخ داده بود. بروز تب و تشنج به صورت معنی‌داری(015/0 p= ) در فصل زمستان و مخصوصاً در ماه دی بیش‌تر بوده است. در بررسی ریتم شبانه‌روزی مشخص گردید که رخداد تب و تشنج در بعدازظهر(12 ظهر تا59/5 بعدازظهر) و عصر(6 عصر تا 59/11 شب) بطور معنی‌داری(03/0 P< ) بیش‌تر از شب(12 شب تا 59/5 صبح) و صبح(6 صبح تا 59/11 قبل از ظهر) بوده است.