جلد 27، شماره 4 - ( 4-1399 )
جلد 27 شماره 4 صفحات 14-3 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Nazarpour D, Heydarnia A, Pouryahya S M, Davarniya R. The effect of group couple therapy based on the imago relationship therapy on improving marital relationship quality among couples. RJMS 2020; 27 (4) :3-14
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5518-fa.html
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-5518-fa.html
نظرپور داود، حیدرنیا احمد، پور یحیی سید مصطفی، داورنیا رضا. تاثیر زوج درمانی گروهی به شیوه تصویرسازی ارتباطی (ایماگو تراپی) بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زوج ها. مجله علوم پزشکی رازی. 1399; 27 (4) :3-14
دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران ، rezadavarniya@yahoo.com
چکیده: (3089 مشاهده)
زمینه و هدف: رویکرد تصویرسازی ارتباطی یک نظریه و شیوه درمانی در مورد همسریابی، ازدواج و فرایند شکل گیری تعارضات زناشویی است. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر زوج درمانی گروهی به شیوه تصویر سازی ارتباطی (ایماگوتراپی) بر بهبود کیفیت روابط زناشویی زوجها انجام شد.
روش کار: این مطالعه به شیوه نیمه آزمایشی و با بهره‌گیری از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش زوجهایی بودند که به مرکز مشاوره و خدمات روان شناختی راستین در شهر گرگان در نیمه دوم سال 1396 مراجعه نموده بودند. نمونه این مطالعه 16 زوج بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ( هرکدام 8 زوج) جایگزین شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست بود. جلسات زوج درمانی به شیوه تصویرسازی ارتباطی برای زوجین گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقهای به شیوه گروهی اجرا شد، اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. دادهها توسط آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSSV24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها:نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت که نشان دهنده اثربخشی زوج درمانی به شیوه تصویر سازی ارتباطی در بهبود کیفیت روابط زناشویی زوجهای گروه تحت مداخله است (65/72= F و 01/0p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش توصیه میشود، مشاوران و درمانگران خانواده از این مدل درمانی جهت حل تعارضات زناشویی زوجها و بهبود روابط در خانواده استفاده نمایند.
روش کار: این مطالعه به شیوه نیمه آزمایشی و با بهره‌گیری از طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش زوجهایی بودند که به مرکز مشاوره و خدمات روان شناختی راستین در شهر گرگان در نیمه دوم سال 1396 مراجعه نموده بودند. نمونه این مطالعه 16 زوج بودند که به شیوه در دسترس انتخاب و با تخصیص تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ( هرکدام 8 زوج) جایگزین شدند. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه وضعیت زناشویی گلومبوک- راست بود. جلسات زوج درمانی به شیوه تصویرسازی ارتباطی برای زوجین گروه آزمایش در 8 جلسه 120 دقیقهای به شیوه گروهی اجرا شد، اما گروه کنترل مداخلهای دریافت نکردند. دادهها توسط آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیری در نرم افزار SPSSV24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها:نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که با کنترل اثر پیش آزمون، بین میانگین گروه آزمایشی و کنترل تفاوت معنی داری وجود داشت که نشان دهنده اثربخشی زوج درمانی به شیوه تصویر سازی ارتباطی در بهبود کیفیت روابط زناشویی زوجهای گروه تحت مداخله است (65/72= F و 01/0p<).
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش توصیه میشود، مشاوران و درمانگران خانواده از این مدل درمانی جهت حل تعارضات زناشویی زوجها و بهبود روابط در خانواده استفاده نمایند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
