جلد 12، شماره 49 - ( 12-1384 )                   جلد 12 شماره 49 صفحات 136-129 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Falahati M, Shabani M, Mirmohammad Ali Roodaki M, Jahanbani F, Pooshang Bagheri K. Antifungal and Interactive Effects of NO Donor Complexes and Terbinafin on Dermatophytes . RJMS 2006; 12 (49) :129-136
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-550-fa.html
فلاحتی مهربان، شعبانی محمد، رودکی میرمحمدعلی، جهانبانی فرشته، پوشنگ باقری کامران. اثر ضدقارچی و تداخلی کمپلکس‌های آزاد کننده نیتریک اکساید و تربینافین بر روی درماتوفیت‌ها . مجله علوم پزشکی رازی. 1384; 12 (49) :129-136

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-550-fa.html


چکیده:   (6699 مشاهده)

    زمینه و هدف: نیتریک اکساید(Nitric Oxide=NO) مولکول کوچک چربی دوست است که در بدن به عنوان سیتوتوکسیک و یک میانجی عمل می‌کند. همچنین NO در دفاع سلولی نقش دارد، به گونه‌ای که غلظت بالای NO سبب مهار رشد میکروارگانیسم‌ها از جمله قارچ‌ها و مرگ آنها می‌شود. این مطالعه برای بررسی اثر ضد درماتوفیتی کمپلکس‌های آزادکننده NO و تداخل اثر احتمالی آنها با تربینافین طرح‌ریزی شده است. روش بررسی: این مطالعه از نوع تجربی بود. روش بکار رفته در این پژوهش تعیین کمترین غلظت بازدارندگی از رشد(Minimal Inhibitory Concentration=MIC) در محیط مایع با رقتهای میکرو و با بهره‌گیری از توصیه‌های NCCLS(National committee for clinical laboratory standard) بود. یافته‌ها: یافته‌ها نشان می‌دهند که اثر ممانعت کنندگی و قارچ‌کشی کمپلکس آزاد کننده NO بر روی گونه‌های درماتوفیتی، چشمگیر است ولی توان آن در مقایسه با تربینافین بسیار پایین می‌باشد. اثر قارچ‌کشی هر دو آنها، وابسته به غلظت می‌باشد. گونه‌های حیوان دوست و خاک دوست نسبت به گونه‌های انسان دوست در برابر تربینافین و دی‌اتیلن‌تری‌آمین‌نیتریت(DETA/NO=Diethylen triamine nitrite) حساس‌تر بودند. اثر تداخل DETA/NO و تربینافین در مورد گونه‌های میکروسپوروم کانیس، میکروسپوروم جیپسئوم و تریکوفیتون منتاگروفیتیس(غیر انسان‌دوست‌ها)، به دلیل 4، Antagonist می‌باشد. در این پژوهش به موجب نیمه عمر بسیار کوتاه دی‌اتیل‌آمین‌نیتریت(Diethyl amine nitrate=DEA/NO)، اثری از آن قابل مشاهده نبود. نتیجه‌گیری: روی هم رفته با الهام از یافته‌های این مطالعه و با تکیه بر محتوای نوشته‌های موجود به نظر می‌رسد که مصرف موضعی کمپلکس‌های آزاد کننده NO، می‌تواند یکی از راه‌های درمان عفونت‌های درماتوفیتی باشد.

متن کامل [PDF 149 kb]   (2959 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي |

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb