جلد 23، شماره 148 - ( 7-1395 )                   جلد 23 شماره 148 صفحات 135-128 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Hatefizade B, Hosseini F, Moradi Bidhendi S. Study of some of antiseptic drugs on Staphylococcal strains biofilm isolated from patients with infectious skin during 2014-2015 in Tehran city. RJMS 2016; 23 (148) :128-135
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-4331-fa.html
هاتفی زاده بیتا، حسینی فرزانه، مرادی بیدهندی سهیلا. بررسی برخی از مواد آنتی سپتیک بر بیوفیلم سویه های استافیلوکوکی جدا شده از پوست بیماران بستری در بخش عفونی. مجله علوم پزشکی رازی. 1395; 23 (148) :128-135

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-4331-fa.html


گروه میکروبیولوژی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال، تهران ایران. ، hosseinimicrobiology@gmail.com
چکیده:   (4562 مشاهده)

زمینه و هدف: مصرف بی‌رویه و روزافزون آنتی‌بیوتیک‌ها و مواد بیوسایدی منجر به پیدایش سویه‌های مقاوم استافیلوکوکی شده است. هدف از این مطالعه بررسی میزان مقاومت بیوفیلم سویه‌های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده نسبت به این ترکیبات بوده است.

روش کار: 100 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس از پوست بیماران بستری در بخش عفونی از دو بیمارستان شهدای تجریش و ولیعصر شهر تهران طی یک سال جمع‌آوری شد. سویه‌های جدا شده از طریق آزمون‌های بیوشیمیایی استاندارد تعیین هویت گردیدند و توسط واکنش زنجیره‌ای پلیمراز PCR مورد تأیید قرار گرفتند. الگوی تعیین مقاومت سویه‌ها نسبت به آنتی‌بیوتیک‌های پنی‌سیلین، آموکسی سیلین، آمپی‌سیلین، متی سیلین، کلاریترومایسین و بیوساید‌هایی نظیر ساولن، دکوسپت و دکونکس (درموسپت) با روش دیسک دیفیوژن و حداقل غلظت مهارکننده و کشندگی آن‌ها با روش میکرودایلوشن تعیین گردید. بیوفیلم سویه‌های مقاوم MDR بر روی میکروپلیت‌های پلی استیرنی تشکیل گردید.

یافته‌ها: اغلب سویه‌های جدا شده نسبت به پنی سیلین، آموکسی سیلین، آمپی سیلین و متی سیلین مقاوم بودند و بیشترین حساسیت نسبت به کلاریترومایسین مشاهده گردید. بررسی فنوتیپی تشکیل بیوفیلم نشان داد که به ترتیب% 6 (6 سویه)، %2/23 (23 سویه) و% 4/50 (50 سویه) از جدایه‌ها قادر به تشکیل بیوفیلم به صورت قوی، متوسط و ضعیف می‌باشند و تنها 4/20 درصد جدایه‌ها قادر به تشکیل بیوفیلم در محیط آزمایشگاه نبودند. بیوفیلم در حضور ساولن کمترین میزان مقاومت و با دکونکس بیشترین مقاومت را نشان داد.

نتیجه‌گیری: شیوع سویه‌های مقاوم بیمارستانی با قابلیت تشکیل بیوفیلم در میان طیف وسیعی از بیماران می‌تواند خطر جدی برای سلامت جامعه باشد.

متن کامل [PDF 600 kb]   (2957 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: میکروبیولوژی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb