مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: پر فشارخون یکی از مشکلات مهم و شایع بیماران دیابتی است و خطر بروز  عوارض ماکرووسکولار را افزایش می دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر مداخله آموزشی ترکیبی برکاهش  فشارخون و کنترل دیابت در بیماران دیابتی نوع 2 مبتلا به پرفشاری خون اجرا شد.

روش کار: مطالعه حاضر  ازنوع نیمه تجربی بود که200 بیمار واجد شرایط با تخصیص تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل وارد شدند. برنامه آموزشی در شش جلسه برای گروه مداخله به صورت سخنرانی، بحث گروهی و نمایش فیلم آموزشی برگزار شد. شش ماه پس از مداخله آموزشی نتایج بررسی شد. روش گردآوری داده ها، بر اساس پرسشنامه دو بخشی شامل اطلاعات دموگرافیک و مرتبط با بیماری ، فشارخون و شاخص کنترل دیابت  جمع آوری شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری  SPSSنسخه 16و آزمون های 2χ ، t مستقل و t زوجی تحلیل شد.  سطح معنی داری 05/0 >P در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: میزان فشارخون و HbA1c در هر دو گروه قبل از مداخله ارتباط معنی دار آماری  نداشتند)05/0> p). میزان فشارخون در گروه مداخله قبل و 6 ماه بعد از مداخله آموزشی (001/0>p) و همچنین میزان HbA1c (001/0>p) اختلاف معناداری داشتند و میزان فشارخون و HbA1c بعد از مداخله آموزشی کاهش یافت . درگروه کنترل،  پس از 6 ماه مداخله آموزشی میزان فشار خون (54/0=P) و HbA1c (83/0=P) اختلاف معنا دار آماری نداشتند.

 نتیجه گیری: به نظر می رسد مداخله آموزشی ترکیبی بتواند در ارتقاء رفتار کنترل فشارخون در بیماران دیابتی مؤثر باشد. اجرای برنامه های آموزشی در کلینیک های دیابت پیشنهاد می گردد.