جلد 16 - دی                   جلد 16 - دی صفحات 31-23 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Ghasemi A, Fallah S, Firoozrai M, Hosseini Gohari L. Comparative Study of the Frequency of Paraoxonase1 Gln/Arg192 Polymorphism in Patients with Coronary Artery Stenosis and Control Subjects. RJMS 2010; 16 :23-31
URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1374-fa.html
قاسمی اصغر، فلاح سودابه، فیروزرای محسن، حسینی گوهری لادن. بررسی مقایسه‌ای فراوانی پلی‌مورفیسم Gln/Arg192آنزیم پارااکسوناز1 در افراد مبتلا به گرفتگی عروق کرونری و گروه کنترل. مجله علوم پزشکی رازی. 1388; 16 () :23-31

URL: http://rjms.iums.ac.ir/article-1-1374-fa.html


چکیده:   (7197 مشاهده)

    زمینه و هدف: پارااکسوناز1  (PON1)یک استراز مرتبط با HDL (High density lipoprotein) است که از اکسیداسیون LDL (Low density lipoprotein) جلوگیری می‌کند. پلی‌مورفیسم شایع قطعه کدکننده ژن پارااکسوناز که شامل جایگزینی (Q)Gln با (R)Arg در موقعیت 192 می‌باشد (Gln/Arg192 یا Q/R192) بر روی فعالیت آنزیم تاثیر می‌گذارد. نشان داده شده است که آلوآنزیم  R کارایی کمتری در محافظت LDL از اکسیداسیون دارد و این یافته می‌تواند توجیحی باشد بر اینکه چرا در برخی از مطالعات، ژنوتیپ RR با فراوانی بالائی در بیماران عروق کرونری یافت شده است. بنابراین جهت بررسی اهمیت این پلی‌مورفیسم در پاتوژنز بیماری عروق کرونری ما به مطالعه مقایسه‌ای فراوانی این پلی‌مورفیسم در دو گروه بیماران مبتلا به گرفتگی عروق کرونری و کنترل پرداختیم.

روش بررسی: در این مطالعه که به روش  مورد – شاهد (case - control) انجام گرفت ژنوتیپ‌های PON1 در 174 نفر که تحت آنژیوگرافی قرار گرفتند تعیین شد. بیماری عروق کرونری (گرفتگی <50%) در 99 نفر مشخص شد (بیماران) و 75 نفر با گرفتگی عروق <10% به عنوان کنترل عمل کردند. ژنوتیپهای PON1 به وسیله PCR و هضم آنزیم محدودگر AlwI تعیین شدند. درآنالیز آماری جهت مقایسه سن، BMI و پروفایل لیپیدی در دو گروه بیمار و کنترل از آزمون t-student استفاد شد. فراوانیهای ژنوتیپی در دو گروه مورد مطالعه از طریق آزمون chi-square با هم مقایسه گردید. در نهایت برای تعین ارتباط نسبی ژنوتیپهای PON1 با شدت گرفتگی عروق کرونری از آزمون  c2 استفاد شد.

یافته‌ها: فراوانی‌های ژنوتیپ‌های RR ,QR ,QQ در گروه بیماران به ترتیب 3/28%، 5/50% و 2/21% و در گروه کنترل به ترتیب 3/45%، 7/42%و 12% مشخص شد(40/61=2 χ و 46/0=P‌). همچنین ارتباط این پلی‌مورفیسم با شدت گرفتگی عروق در دو گره مذکور مورد ارزیابی قرار گرفت که مطابق با نتایج توزیع ژنوتیپ‌های PON1 در مقایسه با شدت گرفتگی عروق کرونری از نظر آماری متفاوت نبود (27/0=p و  67/2=c2).

نتیجه‌گیری: این یافته‌ها پیشنهاد می‌کنند که ژنوتیپ Gln/Arg192 یک فاکتور خطرزا برای گرفتگی عروق کرونری است اما در شدت بیماری تاثیری ندارد.

متن کامل [PDF 256 kb]   (2668 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: بیوشیمی بالینی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb