پروین مشفق، سید منصور آل طه، بهزاد برادران،
جلد ۲۶، شماره ۹ - ( ۹-۱۳۹۸ )
چکیده
زمینه و هدف: سرطان مری ششمین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در سرتاسر جهان به علت بدخیم بودن و پیش آگهی ضعیف است. miR-۳۴a یک سرکوبگر تومور می‌باشد. خانواده miRNA-۳۴ در سرکوب کردن تومور و مسیرهای انکوژنی در برخی سرطان‌ها نقش دارد. منظور از این تحقیق این است که پس از جایگزین کردن miR-۳۴a تغییرات بیان ژن Vimentin معیین گردد و از طرفی تأثیر جایگزین کردن این میکروRNA بر روی تکثیر سلولی مشخص گردد.
روش کار: بعد از کشت دادن رده سلولی TE-۸، miR-۳۴a در سلول‌های سرطانی مری جایگزین شد و بعد از جایگزینی miR-۳۴a، بیان ژن Vimentin با روش qRT-PCR مورد ارزیابی قرار گرفت. تکثیر سلولی در رده سلولی TE-۸ در زمان و دوز مؤثر بعد از جایگزینی mir-۳۴a با روش MTTمورد بررسی قرار گرفت.
یافته‌ها: جایگزین کردن miR-۳۴a در رده سلولی TE-۸ موجب کاهش معنی داری در بیان ژن بیان ژن Vimentin شد (۰۰۰۱/ ۰ > p). mir-۳۴a توانست (در دوز مؤثر بدست آمده) در ۲۴ ساعت بطور چشمگیری تکثیر سلولی را کاهش دهد (۰۰۰۱/ ۰ > p).
نتیجه‌گیری: احتمالا جایگزینی miR-۳۴a می‌تواند نقش درمانی در سرطان مری داشته باشد.
مهرداد محمدی، نیکو بهرامی، جمشید فقری،
جلد ۲۷، شماره ۴ - ( ۴-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: در حال حاضر بتالاکتام‌ها به عنوان داروی انتخابی در درمان عفونت‌های اسینتوباکتر بومانی مقاوم به چند دارو استفاده می‌گردد، هرچند مقاومت به این عوامل رو به افزایش می‌باشد. این باکتری با مکانیسم‌های مختلف از جمله تولید بتالاکتامازها به این داروها مقاومت نشان می‌دهند. متالوبتالاکتاماز دارای تیپ‌های مختلفی می‌باشند که غالباً پلاسمیدی بوده و در بین آن‌ها blaVIM و blaNDMاز همه بارزتر هستند. این مطالعه با هدف بررسی مقاومت دارویی و فراوانی ژن‌های blaVIM و blaNDM در اسینتوباکتر بومانی‌های ایزوله شده از بیماران شهر‌های اصفهان و شهرکرد به روش مولکولی اجرا گردید.
روش کار: این مطالعه مقطعی برروی ۵۰۰ نمونه بالینی اعم از خون، زخم، ادرار و مجاری تنفسی جمع آوری شده از ۳ بیمارستان شهر‌های اصفهان (الزهرا و کاشانی) و شهرکرد (کاشانی) طی مدت یک سال از فروردین ۱۳۹۷ تا فروردین ۱۳۹۸ انجام گردید. پس از جمع‌آوری نمونه‌ها با استفاده از روش‌های کشت و بیوشیمیایی گونه اسینتوباکتر بومانی شناسایی گردید. سپس تست حساسیت آنتی بیوتیکی بر روی این ایزوله‌ها با روش دیسک دیفیوژن بر اساس دستور CLSI انجام گردید. در نهایت برای بررسی فراوانی ژن‌های blaVIM و blaNDM با استفاده از پرایمرهای اختصاصی PCR انجام شد.
یافته‌ها: مقاومت آنتی بیوتیکی در ۱۰۰ ایزوله اسینتوباکتر بومانی به ترتیب مربوط به آنتی بیوتیک‌های: سفی پیم (۹۷%)، سفتریاکسون (۹۵%)، آمیکاسین (۹۵%)، ایمی پنم (۷۶%)، پیپراسیلین-تازوباکتام (۷۰%)، مروپنم (۶۹%)، جنتامایسین (۶۳%)، توبرامایسین (۵۶%)، تتراسایکلین (۵۱%)، آمپی سیلین-سولباکتام (۴۹%) و کمترین مقاومت مربوط به پلی میکسین B به دست آمد. نتایج PCR نشان داد که به ترتیب ۱۷% و ۲۰%، سویه ها حامل ژن‌های blaVIM و blaNDMمی باشند.
نتیجه‌گیری: افزایش میزان شیوع بیمارستانی اسینتوباکتر بومانی، لزوم طراحی برنامه های حفاظتی نظیر کنترل عفونت‌های ایجاد شده در بخش مراقبت‌های ویژه را خاطرنشان می‌کند. همچنین با استفاده از روش‌های مولکولی می‌توان این باکتری‌ها را شناسایی و ویژگی مقاومت آنتی بیوتیکی آن‌ها را تعیین کرد و متناسب با آن آنتی بیوتیک‌ها را تجویز نمود.
