مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: تغییرات اپی­ژنتیک یکی از مهمترین پیامدهای فعالیت­بدنی است که فاکتور Heterochromatin Protein ۱&beta یکی از فاکتورهای اصلی این روند محسوب می شود، هدف این تحقیق بررسی تاثیر فعالیت­ استقامتی بر بیان ژن hp-۱&beta بطن چپ رت­های نر نژاد ویستار بود.

روش‌ کار: ۲۰ رت (۳/۷±۲۴۱ گرم) با ۸ هفته سن به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (۱۰=n) و تجربی (۱۰=n)  تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی (به مدت ۱۴ هفته، ۶ روز در هفته با شدت پایانی ۳۰ متر در دقیقه) را روی تردمیل اجرا کرد، سپس با استفاده از روش m-mode و توزین به ترتیب ابعاد و وزن قلب اندازه گیری و ۴۸ ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی، بی­هوش و تشریح شدند، در ادامه قلب خارج و با استفاده از روش Real time-PCR میزان بیان ژن hp-۱&beta بطن چپ اندازه‌گیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t اطلاعات به دست آمده ارزیابی شدند.

یافته‌ها: شاخص‌های وزنی نشان داد که وزن قلب و بطن چپ جدا شده گروه تجربی بیشتر از گروه کنترل بود و بطن چپ رت‌ها گروه تجربی بزرگتر از گروه کنترل بود، به این صورت که نسبت وزن بطن چپ به وزن بدن گروه تجربی (۱۸/۰±۳/۲) در مقایسه با گروه کنترل (۱۲/۰±۰۴۹/۲) از نظر آماری  بیشتر بود. نسبت وزن بطن چپ به BSA در گروه تجربی (۰۰۸/۰±۱۶۸/۰) به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل (۰۰۶/۰±۱۵۳/۰) بیشتر  بود.  که این یافته­ها با افزایش ۴۹ برابری و معنی­دار (۰۵/۰ p<) بیان ژن hp-۱&beta در بافت بطن چپ گروه تمرین کرده همراه بود.

نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که فعالیت استقامتی موجب افزایش ابعاد داخلی و همچنین وزن قلب به خصوص بطن چپ می شود که این تغییرات ساختاری با تغییرات ژنی hp-۱&beta همراه بود یعنی هرگونه تغییر ساختاری بافت در اثر فعالیت استقامتی با تغییرات ژنی همراه است.