مجله علوم پزشکی رازی

زمینه و هدف: دوره نوزادی زمان بسیار مهم و آسیب‌پذیری می باشد. تأمین، حفظ و ارتقاء سطح سلامت نوزادان در خدمات بهداشتی درمانی جایگاه ویژه‌ای دارد و از شاخص‌های مهم سلامت و توسعه‌یافتگی است. هدف از مقاله حاضر، بررسی نگرش پزشکان ایرانی نسبت به عوامل مؤثر در مرگ‌ومیر نوزادان به‌منظور دسترسی به حداقل داده‌های تأثیرگذار در مرگ نوزادان بود.

روش کار: مطالعه حاضر یک بررسی توصیفی-مقطعی است که به روش نمونه‌گیری دسترسی آسان و با استفاده از پرسشنامه‌ای پژوهشگر ساخته به‌منظور تعیین حداقل داده‌های تأثیرگذار در مرگ نوزادان انجام شد. پس از بررسی این پرسشنامه توسط گروه مجرب و انجام مطالعات اولیه، پرسشنامه‌ها توسط پزشکان فوق تخصص نوزادان بیمارستان­های دانشگاهی شهر تهران تکمیل گردید. به منظور مقایسه نتایج حاصله از پرسشنامه و داده­های واقعی موجود در پرونده­های نوزادان از آزمون­های آماری تی تست (T-Test)، من-ویتنی (Mann-Whitney) و کای اسکوئر (K-square) استفاده شد.

یافته‌ها: با بررسی داده‌های حاصل از پرسشنامه‌ها با میزان پاسخ دهی ۷۱ درصدی پزشکان، متغیرهای تأثیرگذار در مرگ نوزادان طبق نظر پزشکان ایرانی بر اساس اهمیت خود تقسیم‌بندی شدند. نتایج حاصل از مقایسه بین داده­های پرسشنامه و پرونده­های نوزادان بر روی چهار متغیراصلی که دارای بیشترین میانگین بودند؛ حاکی از این است که بین متغیرهای وزن نوزاد زمان تولد، سن حاملگی، نمره آپگار و میزان مرگ و میر رابطه معناداری وجود دارد، اما بین متغیر وضعیت نوزاد حین تولد و میزان مرگ نوزاد رابطه معناداری دیده نشد.

نتیجه‌گیری: بر اساس شرایط بومی هرمنطقه و سطح دسترسی به مراقبت باکیفیت، پارامترهای تأثیرگذار در مرگ نوزاد متفاوت بوده که این امر لزوم بررسی‌هایی جامع‌تر به‌منظور ارائه دیدگاه کلی در راستای کاهش مرگ‌ومیر در نوزادان را ایجاب می‌کند. استفاده از پارامترهای حاصل‌شده می‌تواند در راستای ایجاد سیستم‌های تصمیم‌یار در این حوزه کمک‌کننده باشد، اما انجام مطالعات گسترده تر در این زمینه توصیه می شود.