۳ نتیجه برای مطالعه مروری
فاطمه طالبیان، حسن عموزاد مهدیرجی، فرشته عراقیان مجرد، طاهره یعقوبی،
جلد ۲۸، شماره ۵ - ( ۵-۱۴۰۰ )
چکیده
زمینه و هدف: انسان مخلوقی پیچیده است که بُعدهای مختلف شناختی، اجتماعی، عاطفی و معنوی را شامل می‌گردد. جدیدترین بُعد سلامت که سبب تقویت کارکرد روانی و سازگاری فرد می‌شود، سلامت معنوی می‌باشد. البته یکی از عوامل پایه تأمین سلامت معنوی افراد، تاب‌آوری است که این ظرفیت برای حرفه پرستاری ضروری بشمار می‌آید. زیرا یکی از مسئولیت‌های پرستاران حفظ عملکرد در شرایط استرس‌زا می‌باشد که این امر جز با تاب‌آوری مطلوب پرستار، میسر نخواهد بود. لذا این مطالعه با هدف بررسی عوامل مؤثر بر سلامت معنوی پرستاران انجام شد.
روش کار: این پژوهش به صورت مروری مفهومی طراحی گردید. در مطالعه حاضر، مطالعات فارسی در پایگاه‌های اطلاعاتی فارسی زبان مانند Noormags، Elmnet، Magiran، Sid با کلید واژه‌های سلامت مذهبی، پرستار، از سال ۱۳۸۹-۱۳۹۹جستجو شد. برای جستجوی مطالعات انگلیسی به زبان انگلیسی از کلید واژه nurses و spirtual well-being در پایگاه داده‌های Google Scholar و Pubmed در بین سال ۲۰۱۰-۲۰۲۰ استفاده گردید. این واژه‌ها اغلب به صورت جداگانه و در مواردی هم به صورت ترکیب دو واژه با هم استفاده شد. تعداد مقالات مورد بررسی، پس از حذف مقالات تکراری، ۲۳ مطالعه بود.
یافته‌ها: بررسی مطالعات نشان داد میزان سلامت معنوی پرستاران در حد متوسط است. عوامل مرتبط با سلامت معنوی شامل جنس، استرس شغلی، افسردگی، هوش معنوی، کیفیت زندگی، رضایت شغلی، مهارت اجتماعی، قاطعیت، خویشتن‌داری، دیسترس اخلاقی، سلامت عمومی، تاب‌آوری، اضطراب، شادکامی، راهبرد مسأله‌مدار می‌باشد.
نتیجه‌گیری: به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که پایین بودن سلامت معنوی در پرستاران، سبب زیان به بیمار می‌شود؛ این امر به ویژه در شرایط استمرار پاندمی کوید ۱۹ بغرنج‌تر می‌شود. بنابراین لازم است برنامه‌های آموزشی مناسبی برای ارتقای سلامت معنوی پرستاران و رفع موانع انجام مراقبت‌های معنوی در نظر گرفته شود تا پرستاران بتوانند خدمات بهتری به بیماران و خانواده‌ی آنان عرضه کنند و خودشان نیز با دسترسی سطح سلامت معنوی مطلوب، از سطح تاب‌آوری بیستر بهره‌مند گردند.
حامد منوچهری، ناصر کلهر قم، حمید تن زده پناه، محسن شیخ حسن،
جلد ۲۸، شماره ۷ - ( ۷-۱۴۰۰ )
چکیده
یکی از مهم‌ترین اهداف مهندسی بافت غضروف، ایجاد و توسعه ایمپلنت‌های غضروفی در شرایط آزمایشگاهی است که پس از پیوند آن به محل آسیب‌دیده غضروفی، خواص غضروف طبیعی را نشان دهند. سه ترکیب اصلی مهندسی بافت غضروف شامل منبع سلولی ازجمله کندروسیت‌های اتولوگ گسترش یافته در محیط آزمایشگاهی و پیش‌سازهای مزانشیمی، داربست‌های زیستی که روی آن سلول‌ها کشت می‌شوند و بیوراکتور است که تلاش می‌کند تا شرایط فیزیکی و شیمیایی واقع در بدن موجود زنده را که در آن غضروف قادر است رشد نماید، بازسازی کند. اگرچه پیشرفت‌های زیادی در راستای توسعه ساختارهای غضروفی مفید جهت شرایط بالینی حاصل شده است، با این حال، ساختارهای غضروفی تولید شده فعلی، خواص فیزیکوشیمیایی نامناسب‌تری را نسبت به غضروف طبیعی نشان داده‌اند. یکی از دلایل این معضل، عدم توجه به نیروهای مکانیکی در کشت سلول غضروفی است. بیوراکتورها به‌عنوان وسیله‌ای تعریف می‌شوند که در آن‌ها فرایندهای بیولوژیکی یا بیوشیمیایی می‌توانند تحت شرایط کنترل شده‌ای، قرار گیرند. به‌عنوان مثال می‌توان پارامترها و شرایطی همچون pH، دما، عرضه مواد مغذی، تنش O۲ و حذف مواد زائد را کنترل نمود. هدف این مطالعه، مطالعه نقش بیوراکتورها در مهندسی بافت غضروف، و بررسی برخی از مطالعات آزمایشگاهی و پیش بالینی انجام شده در زمینه مهندسی بافت غضروف با استفاده از بیوراکتور می‌باشد.
فائزه شعبانعلی فمی، سوگند قاسم زاده، سمیه نجاتی،
جلد ۳۰، شماره ۴ - ( ۴-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: اختلال طیف اوتیسم اختلالی عصبی- تحولی است که تشخیص به هنگام و مداخله زودرس برای این کودکان بسیار می‌تواند حائز اهمیت باشد و یکی از فرصت‌هایی که می‌تواند باعث تسریع این فرایندها و تأثیر بیشتر این مداخلات شود استفاده از فناوری‌های نوین در این روند می‌باشد که هدف پژوهش حاضر، مطالعه مروری نظام‌مند اثربخشی استفاده از فناوری‌های نوین بر تشخیص و توان‌بخشی این کودکان در مطالعات صورت گرفته در ایران می‌باشد.
روش کار: در مطالعه مروری – نظام‌مند حاضر، مقالات داخلی با موضوع تأثیر استفاده از فناوری‌های نوین بر کودکان مبتلا به طیف اوتیسم تا سال۱۴۰۱ بررسی شدند. مطالعه حاضر منطبق با دستورالعمل پریزما انجام شد. ابتدا با کمک کلیدواژه‌های مرتبط، مقالات اولیه از پایگاه‌های اطلاعاتی انتخاب که مقالات نهایی با توجه به معیارها انتخاب شدند، سپس مفاهیم کلیدی استخراج، خلاصه بندی و تحلیل شدند.
یافته‌ها: درمجموع، ۴۸ پژوهش انتخاب شده دارای ۱۰۸۴ نفر نمونه بوده‌اند، بعد از غربالگری با توجه به متغیرهای موردنظر مطالعات در دسته‌های مختلفی تقسیم‌بندی شدند و در مورد هر یک تحلیل و بررسی انجام گرفت. در این بخش نتایج تحلیل‌های انجام‌شده در ارتباط با مؤلفه‌های توصیفی پژوهش‌ها در طرح تحقیقاتی آورده شده است.
نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعات مختلف انجام‌شده، اثربخشی فناوری‌های نوین برای کودکان مبتلا به طیف اوتیسم می‌تواند در جهت تشخیص و غربالگری و یا توانمندسازی و توان‌بخشی و جز فناوری‌های کمکی نیز قرار گیرد و نیازمند توجه متخصصان، والدین و مخاطبان به ملاحظات مرتبط با طراحی و استفاده این برنامه‌ها برای اثربخشی هرچه بیشتر آن‌ها می‌باشد.
