جستجو در مقالات منتشر شده


۳ نتیجه برای مایکوپلاسما هومینیس

دکتر نور امیر مظفری، فرهاد جدی، فرامرز مسجدیان، دکتر لادن حقیقی،
جلد ۱۵، شماره ۰ - ( ۱۰-۱۳۸۷ )
چکیده

    زمینه و هدف: مایکوپلاسماها کوچکترین باکتری‌هایی هستند که توانایی رشد در محیط‌های کشت معمولی را دارند. مایکوپلاسما هومینس با زایمان زودرس، پارگی غشاهای جنینی و تب پس از زایمان در ارتباط می‌باشد. اوره‌آپلاسما اوره آلیتیکوم نیز به‌عنوان عامل ایجاد کننده کوریوآمنیونایتیس و تولد نوزادان با وزن کم شناخته شده است. این دو باکتری با عبور از کانال زایمان می‌توانند سبب پنومونی، مننژیت و آبسه‌های مغزی در نوزادان شوند. این مطالعه به منظور تعیین میزان شیوع این دو میکرو ارگانیسم در زنان مبتلا به عفونت‌های تناسلی انجام گرفت.

روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی بود. از ۲۰۵ بیمار دارای عفونت دستگاه تناسلی مراجعه کننده به بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران در تهران، سواب‌های اندوسرویکال گرفته شد. سواب‌ها مستقیماً در محیط PPLO broth قرار گرفته و بلافاصله به آزمایشگاه ارسال گردیدند. نمونه‌ها، بعد از فیلتراسیون با فیلترهای ۴۵% میکرون، به محیط اختصاصی Arginine broth و Urea broth انتقال داده شدند. بعد از مشاهده تغییر رنگ، انتقال به PPLO agar صورت پذیرفت. انکوباسیون تمام محیط‌ها در دمای °c۳۵ در جارهای CO۲ انجام گرفت.

یافته‌ها: از ۲۰۵ نمونه کشت داده شده، ۶۴ مورد (۱۸/۳۱%) از نظر اوره‌آپلاسما اوره‌آلیتیکوم و ۱۶ مورد (۷۶/۷%) از نظر مایکوپلاسما هومینیس مثبت بودند. بیشترین موارد مثبت در گروه سنی ۳۹ـ۲۹سال (۳۴مورد) و نیز در زنان مبتلا به واژینت (۳۶مورد) دیده شد.

نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج این بررسی نشان می‌دهد که میزان شیوع مایکوپلاسما هومینس و اوره‌آپلاسما اوره‌آلیتیکوم در ایران در حد متوسط می‌باشد ولی احتمال افزایش شیوع آن‌ها در آینده، مؤید لزوم توجه بیشتر به نقش این ارگانیسم‌ها در ایجاد عفونت‌های تناسلی، تشخیص و درمان به‌موقع بیماران و بررسی عفونت‌های مایکوپلاسمایی به‌عنوان یکی از اولویت‌های بهداشتی می‌باشد.


دکتر نور امیرمظفری، محمد حسین احمدی، دکتر محمد علی صدیقی گیلانی، دکتر بهرام کاظمی، فرامرز مسجدیان جزی،
جلد ۱۷، شماره ۷۱ - ( ۲-۱۳۸۹ )
چکیده

    زمینه و هدف: عفونتهای ناشی از اوره آپلاسما و مایکوپلاسماهای تناسلی می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت تناسلی مردان داشته و به ناباروری و نازایی منتهی گردد. هدف از این تحقیق، بررسی وجود مایکوپلاسما هومینیس و اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم و تعیین شیوع این دو باکتری در نمونه‌های مایع منی مردان نابارور مراجعه کننده به پژوهشکده رویان بود.

روش کار: این مطالعه یک مطالعه توصیفی بود. نمونه‌های مایع منی از ۲۲۰ مرد نابارور اخذ و سریعاً به محیط کشت PPLO broth تلقیح گردیده و بلافاصله به آزمایشگاه منتقل شد. نمونه‌ها پس از فیلتراسیون با فیلترهای ۰,۴۵µm، به محیطهای اختصاصی  Arginine PPLO broth وUrea PPLO broth انتقال داده شدند. پس از مشاهده تغییر رنگ، کشت مجددی از این محیطها بر روی محیطهای اختصاصی PPLO agar انجام پذیرفت. تمام محیطها در دمای C˚۳۷ و در جار حاوی گاز کربنیک نگهداری شدند. تجزیه-تحلیل داده‌ها توسط آزمون‌های آماری از قبیل: ANOVA، روشPost Hoc (LSD) Test، Crosstabs و Chi-Square با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۶ انجام پذیرفت و در صورتی که ۰۵/۰ p< بود، از لحاظ آماری معنی دار تلقی شد.

یافته ها: از مجموع ۲۲۰ نمونه بررسی شده، ۷ مورد (۲/۳ درصد) از نمونه‌ها فقط از نظر مایکوپلاسما هومینیس، ۶۱ مورد (۷/۲۷ درصد) فقط از نظر اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم و ۱۱ مورد (۵ درصد) نیز از نظر هردو باکتری مثبت بودند. بنابراین، ۷۹ مورد (۹/۳۵ درصد) از کل نمونه‌ها حد اقل از نظر یک باکتری مثبت بودند و به طور کلی ۱۸ مورد (۲/۸ درصد) مایکوپلاسما هومینیس و ۷۲ مورد (۷/۳۲ درصد) اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم از نمونه‌ها جدا شد. در بررسی پارامتر‌های اسپرم، pH در دو گروه "فقط اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم مثبت" و "هردو باکتری مثبت"، نسبت به گروه "هردو باکتری منفی"، پایینتر بود به ترتیب:)۰۳۱/۰ (P= و) ۰۰۶/۰ (P=. همچنین میانگین قدرت تحرک اسپرمها در گروه "هردو باکتری مثبت" نسبت به گروه "فقط اوره آپلاسما اوره آلیتیکوم مثبت"، پایینتر بود) ۰۳۲/۰ (P=.

نتیجه گیری: با توجه به نتایج این تحقیق، درصد نسبتاً بالایی از مردان نابارور به این باکتریها آلوده بوده اند و با توجه به اینکه در صورت عدم تشخیص و درمان، این عفونتها می‌توانند به PID و ناباروری منجر شوند و چون سایر روش‌های تشخیصی مانند PCR پرهزینه می‌باشد، تشخیص و جداسازی این باکتریها از طریق روش کشت در مردان نابارور فاقد علایم بالینی، ضروری به نظر می‌رسد.

 


محمدحسین احمدی، دکتر نور امیرمظفری، دکتر محمدعلی صدیقی گیلانی، دکتر بهرام کاظمی، فرامرز مسجدیان جزی،
جلد ۱۷، شماره ۷۶ - ( ۷-۱۳۸۹ )
چکیده

    زمینه و هدف: عفونت‌های ناشی از مایکوپلاسماهای تناسلی می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامت تناسلی مردان داشته و به ناباروری منتهی گردد. هدف از این تحقیق،  بررسی وجود مایکوپلاسما هومینیس و اوره‌آپلاسما اوره‌آلیتیکوم در نمونه‌های مایع منی مردان نابارور مراجعه‌کننده به پژوهشکده رویان توسط دو روش کشت و PCR و مقایسه این دو روش با یکدیگر بود.

روش کار: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی مقطعی، نمونه‌های مایع منی از ۲۲۰ مرد نابارور اخذ و به سه بخش تقسیم گردید: بخش اول جهت انجام تست اسپرموگرام استفاده شد، بخش دومبه محیط کشتPPLO broth  تلقیح و سریعاً از فیلترهای ۴۵/۰ میکرومتر((µm عبور و طبق دستورالعمل، در محیط‌های اختصاصی مایع و جامد PPLO  کشت و در دمای C˚۳۷ و در مجاورت CO۲ نگهداری شدو بخش سوم نمونه به منظور انجام PCR استفاده شد که برای شناسائی اوره‌آپلاسما اوره‌آلییتکوم از پرایمرهای و به منظور تکثیر ژن Urease این باکتری و برای مایکوپلاسما هومینیس از پرایمرهای RNAH۱ و RNAH۲ برای تکثیر ژن  ۱۶S rRNAاستفاده گردید؛ سپس یافته‌ها توسط نرم‌افزار SPSS V,۱۶ تحلیل شد.از آزمون‌های آماری ANOVA، Post Hoc، Crosstab، Chi Square  و Mc Nemar استفاده شد.

یافته‌ها: از مجموع ۲۲۰ نمونه مایع منی بررسی شده با استفاده از روش کشت، ۲/۳% و با روش PCR ۱/۴% از نمونه‌ها فقط از نظر مایکوپلاسما هومینیس مثبت بود. با روش کشت، ۷/۲۷% و با PCR  ۱/۲۹% فقط از نظر اوره‌آپلاسما اوره‌آلیتیکوم مثبت بود؛ با روش کشت، ۵% نمونه‌ها و با PCR، ۴/۱۱% از نظر هر دو باکتری مثبت بودند. در بررسی متغیرها در دو روش کشت و PCR، در دو گروه "فقط اوره‌آپلاسما اوره‌آلیتیکوم مثبت" و "هر دو باکتری مثبت"، میانگین pH نسبت به گروه "هردو باکتری منفی"، پایین‌تر و اسیدی‌تر بود)(Culture)۰۰۶/۰(p= و)(PCR)۰۰۰/۰(p= و نیز قدرت تحرک اسپرم‌ها در گروه "هردو باکتری مثبت" نسبت به گروه "فقط اوره‌آپلاسما اوره‌آلیتیکوم مثبت"، پایین‌تر بود)(Culture)۰۳۲/۰(p= و)(PCR)۰۰۹/۰(p=.

نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این تحقیق، درصد نسبتاً بالایی از مردان نابارور به این باکتری‌ها آلوده بوده‌اند و با توجه به عواقب خطرناک این عفونت‌ها، تشخیص به موقع این باکتری‌ها در مردان نابارور فاقد علائم بالینی، ضروری به نظر می‌رسد. PCR در مقایسه با کشت یک روش حساس‌تر، سریع‌تر و دارای ویژگی بالاتری می‌باشد.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله علوم پزشکی رازی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC-SA 4.0| Razi Journal of Medical Sciences

Designed & Developed by : Yektaweb