باسمه خوش پی، دکتر فرزاد شیدفر، دکتر شیما جزایری، دکتر مجتبی ملک، آغا فاطمه حسینی،
جلد ۱۹، شماره ۱۰۳ - ( ۱۰-۱۳۹۱ )
زمینه و هدف : بیماری دیابت نوع دو به میزان زیادی در سراسر دنیا گسترده شده است. بعضی مطالعات تاثیر شاهنگبین را در کاهش قند خون و همچنین اثرات آنتی اکسیدانی آن را نشان داده اند. هدف این مطالعه بررسی اثر مصرف خوراکی شاهنگبین بر غلظت گلوکز سرم و هموگلوبین گلیکوزیله و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم در بیماران دیابتی نوع دو می باشد.
روش کار : در یک مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور ( IRCT: ۱۳۸۹۰۵۱۰۲۷۰۹N۸ )۵۰ بیمار دیابتی نوع دو به مدت هشت هفته شرکت نمودند.این ۵۰ بیمار دیابتی نوع دو به طور تصادفی به دو گروه (هر گروه ۲۵ نفر) مداخله و دارونما تقسیم شدند. گروه مداخله روزی سه عدد کپسول ۱۰۰۰ میلی‌گرمی شاهنگبین و گروه دارونما روزی سه عدد کپسول ۱۰۰۰ میلی گرمی دارونما را به مدت ۸ هفته دریافت کردند. در ابتدا و انتهای مطالعه ۱۰ میلی لیتر خون وریدی از شرکت کنندگان گرفته شد و جهت بررسی فاکتورهای مورد نظر به آزمایشگاه فرستاده شد.
یافتهها : مصرف خوراکی شاهنگبین به میزان روزی سه عدد کپسول ۱۰۰۰ میلی گرمی باعث کاهش معنی دار غلظت گلوکز سرم گردید ( ۰۰۶/۰ p= )، ولی در مورد هموگلوبین گلیکوزیله اگرچه باعث کاهش آن گردید ولی این کاهش از لحاظ آماری معنی دار نبود. در مورد ظرفیت تام آنتی اکسیدانی در انتهای مطالعه اختلاف معنی داری بین ظرفیت تام آنتی اکسیدانی بین گروه شاهنگبین و دارونما مشاهده گردید و مصرف شاهنگبین باعث افزایش ظرفیت تام آنتی اکسیدانی گردید (۰۱۶/۰ p= ).
نتیجهگیری : به نظر می‌رسد که شاهنگبین با دوز مصرفی در این مطالعه (روزی سه عدد کپسول ۱۰۰۰ میلی گرمی) دارای اثرات مثبتی بر روی میزان گلوکز سرم و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی می باشد.
