زمینه و هدف: هدف تحقیق حاضر بررسی نقش میانجی هوش هیجانی بر ارتباط مدیریت استعداد و نوآوری سازمانی سازمان ورزش شهرداری شهر تهران بود.
روش کار: نمونه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه مدیران و خبرگان سازمان ورزش شهرداری شهر تهران به تعداد ۲۷۲ نفر بودند که به شیوه هدفمند و بصورت تمام شمار انتخاب شدند . شرکت کنندگان پرسشنامه استاندارد مدیریت استعداد فیلیپس و راپر (۲۰۰۹) شامل ۳۸ سوال و چهارمولفه، پرسشنامه هوش هیجانی براکت و همکاران (۲۰۰۶) شامل ۱۹ سوال و ۵ مولفه و پرسشنامه نوآوری سازمانی امید و همکاران (۲۰۰۲) که مشتمل بر ۲۲ سؤال و ۵ مولفه را به صورت داوطلبانه تکمیل نمودند. ابزار از روایی و پایایی مطلوب برخوردار بود. در بخش تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد از روش آزمون معادلات ساختاری برای آزمون فرضیات تحقیق حاضر با استفاده از نرم اقزار لیزرل نسخه ۸,۸ استفاده گردید.
یافتهها: یافتهها نشان دارد مدل از برازش کافی برخوردار بود (۰۸/۰ RMSEA= ) و شاخص های شاخصهای GFI، IFI، و NFI بترتیب برابر با ۴۹/۰، ۴۳ /۰ و ۴۱/۰ میباشد که نشان دهنده برازش مناسب مدل می باشند. ارتباط علی معنی داری بین مدیریت استعداد و هوش هیجانی مدیران گزارش شد، همچنین ارتباط بین مدیریت استعداد و نوآوری سازمانی معنی دار بود علاوه بر آن مدیریت استعداد از طریق متغیر میانجی هوش هیجانی بر نوآوری سازمانی اثر علی معنی داری را نشان داد.
نتیجهگیری: هنگامی که سازمانی روی استعدادهایش سرمایه گذاری میکند و هوش هیجانی کارکنان را تحت تاثیر قرار میدهد. هوش هیجانی به عنوان یک رفتار اثربخش از سوی کارکنان میتواند ارتباط موثرتر در کار و نقش اساسی در رشد ابتکار و نوآوری ایجاد نموده باعث میشود فضای کاری بهتر و عملکرد سازمانی موثرتری را به همراه داشته باشد.