زمینه و هدف: با وجود تلاشهای صورت پذیرفته پیرامون سنجش ابعاد نظریه حساسیت به تقویت(RST)، یکی از دشواریهای اصلی نظریه گری نبود مقیاس روانسنجی مطلوب است. مطالعه حاضر با هدف بررسی ویژگیهای روانسنجی مقیاس سیستم فعالساز و بازداری رفتاری در گروههای غیربالینی صورت گرفت.
روش کار: جامعه پژوهش حاضر دانشجویان دانشگاه ارومیه و خوارزمی بودند که از این میان به ترتیب ۳۶۸ و ۴۷۲ نفر به عنوان نمونه نهایی انتخاب شد. جهت تعیین مشخصات روانسنجی مقیاس سیستم فعالساز و بازداری رفتاری از تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی استفاده شد. سپس اعتبار این مقیاس از طریق ضریب آلفاء کرونباخ و باز آزمایی سنجیده و دو نیمسازی، همچنین روایی ملاکی آن با مقیاس عاطفه مثبت و منفی و پرسشنامه حساسیت به پاداش و تنبیه مورد بررسی قرار گرفت.
یافته ها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی چهار عامل را استخراج کرد. همچنین شاخصهای برازش در تحلیل عاملی تاییدی از الگوی چهار عاملی حمایت کرد. ضرایب آلفاء، باز آزمایی و دو نیم سازی حاکی از ثبات درونی مطلوب بوده و الگوهای ضرایب همبستگی بین خرده مقیاسهای نسخهی فارسی پرسشنامهی سیستمهای فعالساز و بازداری رفتاری با مقیاس عاطفه مثبت و منفی و پرسشنامه حساسیت به پاداش و تنبیه حاکی از روایی ملاکی خوب مقیاس بود.
نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر مشابه فرهنگ اصلی بود، بنابراین نسخهی فارسی مقیاس سیستمهای فعالساز و بازداری رفتاری برای بررسی ویژگیهای منطبق با سیستم BAS و BIS و خرده مقیاسهای آنها ابزار مطلوبی است.
