احمد مزارعی ستوده، ابوالفضل بخشی پور، محمود جاجرمی،
جلد ۳۰، شماره ۱ - ( ۱-۱۴۰۲ )
چکیده
زمینه و هدف: افسردگی بر کیفیت زندگی زناشویی افراد تاثیر میگذارد و عملکرد آنها را بیش از اختلال اضطراب و به اندازه شایعترین بیماری های پزشکی تضعیف می کند. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر واقعیت درمانی گروهی بر صمیمیت و رضایت زناشویی زنان افسرده متاهل بود.
روش کار: برای انجام تحقیق نیمه آزمایشی و کاربردی حاضر که با گروه آزمایش و گواه و طرح تحقیق پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو ماهه انجام شد از بین زنان افسرده مراجعه کننده به دو مرکز مشاوره و روانشناسی در مشهد در سال ۱۳۹۸ (۹۴ نفر) تعداد ۳۰ نفر به شکل هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه واقعیت درمانی و گواه تقسیم شده و بعد از تکمیل فرم رضایتنامه، پرسشنامههای صمیمیت زناشویی والکر و تامپسون (۱۹۸۳) و رضایت زناشویی انریچ، ۱۹۸۹ را تکمیل کردند. سپس آزمودنیهای گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای تحت برنامه واقعیت درمانی دوبا و همکاران (۲۰۰۹) قرار گرفتند. بلافاصله بعد از مداخله و دو ماه بعد مجدا پرسشنامهها توسط آزمودنیها تکمیل شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد واقعیت درمانی بر صمیمیت زناشویی (۹۳/۳ =F، ۰۲۷/۰=P) و رضایت زناشویی (۳۴/۴ =F، ۰۱۹/۰=P) تاثیر داشته و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود.
نتیجه گیری: با توجه به نتایج استفاده از واقعیت درمانی به شیوه گروهی در جهت بهبود صمیمیت و رضایت زناشویی در زنان افسرده متاهل با مشورت پزشک توصیه میشود.
