داوود عامریان، نعمت الله نعمتی، محمدعلی آذربایجانی، طاهره باقرپور،
جلد ۲۷، شماره ۱۲ - ( ۱۲-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: امروزه، نقش فعالیت بدنی و اکتاپامین به عنوان آنتی‌اکسیدان مورد توجه قرار گرفته است. لذا هدف از مطالعه حاضر، تبیین تأثیر تمرین هوازی و اکتاپامین بر استرس اکسیداتیو و بیان ژن PPARγ در بافت چربی قهوه‌ای رت‌های نر تغذیه شده با روغن عمیق حرارت دیده بود.
روش کار: ۳۰ سر رت نر ویستار به‌طور تصادفی به ۵ گروه (۶=n) کنترل سالم ، کنترل مسموم، تمرین هوازی + گروه کنترل مسموم، اکتاپامین + کنترل مسموم و تمرین هوازی + اکتاپامین + کنترل مسموم تقسیم شدند. تزریق درون صفاقی ml/kg۱۰ اکتاپامین و گاواژ روغن حرارت دیده، به ترتیب پنج بار در هفته و هر روز انجام شد. پروتکل تمرین هوازی شامل ۴ هفته تمرین هوازی، ۵ جلسه در هفته به مدت ۲۰ دقیقه دویدن بر روی تریدمیل بود. بیان ژن PPARγ توسط Real time PCR و غلظت ROS توسط الایزا اندازه گیری شدند. از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس دو سویه و تعقیبی بنفرونی جهت تحلیل داده ها استفاده گردید.
یافته‌ها: تمرین هوازی باعث کاهش معنی دار غلظت ROS (۰۵/۰> p) و افزایش معنی دار بیان ژن PPARγ (۰۵/۰< p) در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد. اثر تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین باعث کاهش معنی دار غلظت ROS (۰۵/۰> p) و اختلاف غیر معنی دار بیان ژن PPARγ (۰۵/۰< p) در مقایسه با گروه کنترل مسموم شد.
نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد تعامل تمرین هوازی و اکتاپامین می‌تواند باعث بهبود استرس اکسیداتیو در بافت چربی قهوه‌ای شود.
