زمینه و هدف: یکی از این بخشهای مهم و حساس بیمارستانها بخش اورژانس میباشد، در این پژوهش به رتبه بندی کیفیت خدمات در بخش اورژانس در بیمارستانهای مورد مطالعه پرداخته شده است و سپس با استفاده از روش تاپسیس فازی، آنها را اولویت بندی شده اند.
روش کار: این مطالعه توصیفی پیمایشی و از لحاظ هدف کاربردی است، جامعه آماری شامل ۴۰۰ نفر از بیماران که به ۱۶ اورژانس بیمارستانهای منتخب دانشگاه همدان مراجعه نموده اند به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شده اند؛ دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته مقایسه زوجی، جمع آوری و با استفاده از روشهای تصمیم گیری چند معیاره یعنی روش تاپسیس فازی مورد تحلیل قرار گرفت.
یافته‌ها: نتایج حاکی از این است که، معیار قابلیت اطمینان با وزن ۲۰۵/۰ را مهم‌ترین عامل موثر در فرایند کیفیت خدمت درمانی در بخش اورژانس میباشد، بعد از آن معیار پاسخگویی با وزن ۰۱۹۹/۰ در بین معیارهای موثر کیفیت خدمات در بخش اورژانس را به خود اختصاص داده است. حرفه‌ای بودن با بدست آوردن وزن ۱۳۹/۰ رتبه آخر را بین معیارهای مربوط به کیفیت خدمات درمانی کسب کرده است.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج بدست آمده از امتیازبندی روشهای بهینه سازی، و تعیین نظام ثبت اطلاعات، تخصصی سازی عملکرد پرستاران و اجرای دستورالعمل نگهداری و انتقال بیماران بستری در اورژانس بهینه ترین روش شناخته شده بود. بنابراین چارچوب ارائه شده در این پژوهش میتواند به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد و بهبود کیفیت خدمات در بخش اورژانس بیمارستانها مورد استفاده قرار گیرد.
