شکوفه نیک نشان، محسن گل پرور، احمد عابدی، دکتر پیمان نصری، دکتر فاطمه فاموری،
جلد ۲۷، شماره ۵ - ( ۵-۱۳۹۹ )
چکیده
زمینه و هدف: کودکان مبتلا به درد شکمی اغلب زمینه افزایش استرس والدین را به دلیل اختلال خود فراهم میکنند. این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تابآوری بر استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی اجرا شد.
روش کار: این مطالعه یک پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. ۲۴ کودک ۵ تا ۱۰ سال مبتلا به درد شکمی عملکردی به همراه مادرانشان در شهر اصفهان بهصورت هدفمند انتخاب و بهطور تصادفی در دو گروه بازی درمانی و یک گروه کنترل (۸ نفر برای هر گروه) گمارده شدند. پرسشنامه استرس والدینی بری و جونز (۱۹۹۵) برای سنجش متغیر وابسته در مراحل آزمایش استفاده شد. دو گروه بازی درمانی شناختی-رفتاری و بازی درمانی مبتنی بر تابآوری به مدت ۸ جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ درمانی دریافت نکرد. دادهها از طریق تحلیل واریانس اندازههای تکرار شده (مکرر) تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که در استرس والدینی فقط بین بازیدرمانی مبتنی بر تابآوری با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود دارد، ولی بین بازی درمانی شناختی-رفتاری با گروه کنترل و بین دو بازی درمانی با یکدیگر تفاوت معناداری وجود ندارد.
نتیجه‌گیری: بازیدرمانی مبتنی بر تابآوری در کاهش استرس والدینی مؤثر بود. بنابراین از این درمان میتوان برای بهبود استرس والدینی کودکان مبتلا به درد شکمی عملکردی در مراکز درمانی استفاده کرد.
